เมื่อเอ่ยถึงการทำงานวิจัยภาคสนาม ชุมชนมักถูกจำกัดขอบเขตให้เป็นเพียง “แหล่งข้อมูล” สำหรับการลงพื้นที่เพื่อเก็บข้อมูลของนักวิจัยเท่านั้น โดยมีชาวบ้านเป็นกลุ่มเป้าหมายในการเก็บรวบรวมข้อมูล ก่อนที่ข้อมูลเหล่านี้จะถูกนำไปจัดการ วิเคราะห์ และเรียบเรียงขึ้นใหม่ เพื่อใช้ประกอบรายงานวิจัยและเผยแพร่สู่สาธารณะ ภายใต้ลิขสิทธิ์ของนักวิจัย หรือสถาบันวิจัยต้นสังกัดที่เป็นผู้สนับสนุนวิจัย อย่างไรก็ดี กระบวนการดังกล่าวได้ก่อให้เกิดข้อกังขาในแวดวงวิชาการ และชุมชนที่เป็นเจ้าของข้อมูลเหล่านี้มาเป็นเวลานานแล้วว่า “ชุมชนได้รับประโยชน์อะไรบ้างจากการเป็นแหล่งข้อมูลให้นักวิจัย นอกเหนือไปจากความภาคภูมิใจที่เรื่องราวของพวกเขาได้รับการบันทึก และเผยแพร่สู่สาธารณะผ่านผลงานวิชาการของนักวิจัย”