"...ข้อมูลและองค์ความรู้ต่างๆ ที่สถาบันวิชาการได้บันทึกและรวบรวมขึ้นมานั้น     ล้วนเป็นความทรงจำและภูมิปัญญา ซึ่งชุมชนได้สร้างสรรค์และสืบทอดผ่านกันมาจากรุ่นสู่รุ่น แต่ภายใต้แนวคิดของกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญา ซึ่งให้สิทธิแก่เจ้าของที่ทำการบันทึกผลผลิตที่สร้างสรรค์เป็นสำคัญ ได้ทำให้ชนพื้นเมืองและชุมชนท้องถิ่นที่มิได้บันทึกความรู้ และความทรงจำของพวกเขาเอาไว้อย่างเป็นระบบและจับต้องได้ ถูกลิดรอนสิทธิที่จะแบ่งปันการใช้ประโยชน์ จากทรัพยากรทางวัฒนธรรมที่บรรพชนของพวกเขาเป็นผู้สร้างสรรค์ เพราะสิทธิในการจัดการและเผยแพร่ได้ตกเป็นของสถาบันวิชาการในฐานะผู้สร้างสรรค์ใหม่ หรือผู้ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากทรัพยากรทางวัฒนธรรมที่เผยแพร่โดยสถาบันเหล่านี้ แล้วนำไปพัฒนา  ต่อยอดสร้างสรรค์ผลงานขึ้นมาใหม่ โดยมิได้อ้างอิง หรือแบ่งปันผลประโยชน์กับชุมชนที่เป็นผู้สืบสาน และรักษาภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมเหล่านี้แต่อย่างใด"