แต่เดินชุมชนชาวไทยภูเขาเผาลาหู่ดำ (มูเซอดำ) กลุ่มนี้ตั้งถิ่นฐานอยู่ที่ดอยหลวง อ.แม่ฟ้าหลวง จ.เชียงราย ต่อมามีปัญหาเรื่องที่ทำกิน จึงพากันอพยพมยังหมู่บ้านห้วยน้ำขุ่น อ.แม่สรวย จ.เชียงราย ต่อมาใน พ.ศ. 2520 ได้อพยพมายังหมู่บ้านห้วยกันใจ หมู่ที่ 11 ตำบลแม่แวน อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่ เมื่อจำนวนประชากรเพิ่มมากขึ้น ส่งผลให้ที่ทำกินไม่เพียงพอ จึงโยกย้ายมาที่บ้านป่าคา อ.เวียงป่าเป้า จ.เชียงราย ต่อมาใน พ.ศ. 2525 ชาวบ้านอพยพมาอยู่ที่บ้านป่าคาโดยย้ายมาอยู่ในเขตพื้นที่ อ.พร้าว จ.เชียงราย ซึ่งเป็นเขตป่าสงวนแห่งชาติและเป็นต้นน้ำแม่แวน ทางเจ้าหน้าที่ป่าไม้และเจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครอง อ.พร้าว ตระหนักถึงความสำคัญของป่าสงวนและป่าต้นน้ำ จึงได้ร่วมกันจัดสรรที่อยู่อาศัยและที่ทำกินแห่งใหม่ให้กับชาวบ้านกลุ่มนี้ เรียกหมู่บ้านนี้ว่า บ้านห้วยกันใจ จนถึงปัจจุบัน

บ้านห้วยกันใจเป็นพื้นที่ป่าต้นน้ำที่สำคัญ โดยในปัจจุบันกำลังได้รับการฟื้นฟูจากสภาพป่าเสื่อมโทรม และเป็นหมู่บ้านต้นแบบที่ชุมชนร่วมกันแก้ปัญหาการบุกรุกป่า เน้นให้ชาวบ้านในพื้นที่มีส่วนร่วมในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ

ชาวบ้านเป็นชาติพันธุ์ชาวลาหู่ดำ มีจำนวนประชากรทั้งหมด 103 คน และจำนวนครัวเรือน 24 ครัวเรือน

กลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆ ในชุมชน: ลาหู่

กำลังอยู่ระหว่างจัดทำข้อมูล

ประเพณีกินวอ จะจัดขึ้นในช่วงเดือนมกราคม-กุมภาพันธ์ ของทุกปี

ประเพณีกินข้าวใหม่

กำลังอยู่ระหว่างจัดทำข้อมูล

กำลังอยู่ระหว่างจัดทำข้อมูล

กำลังอยู่ระหว่างจัดทำข้อมูล

พื้นที่ซ้อนทับ:
อุทยานแห่งชาติ: ศรีลานนา

กำลังอยู่ระหว่างจัดทำข้อมูล

กลุ่มส่งเสริมกิจการการศึกษาและเครือข่าย กรมส่งเสริมการเรียนรู้ กระทรวงศึกษาธิการ. (ม.ป.ป.). บ้านห้วยกันใจ. สืบค้นเมื่อ 4 กันยายน 2567. ระบบฐานข้อมูลศูนย์การเรียนรู้ชุมชนไทยภูเขา "แม่ฟ้าหลวง". https://www.ศศช.com

ThaiPBS. (29 เมษายน 2560). "บ้านห้วยกันใจ" ต้นแบบชุมชนรักษาป่า. สืบค้นเมื่อ 4 กันยายน 2567. https://www.thaipbs.or.th/news/

ศูนย์ส่งเสริมเรียนรู้ อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่. (ม.ป.ป.). บ้านห้วยกันใจ. สืบค้นเมื่อ 4 กันยายน 2567. https://sites.google.com/cmi.nfe.go.th/phrao/

องค์การบริหารส่วนตำบลแม่แวน. (2566). ร่วมกิจกรรมโครงการประเพณีชนเผ่าชนชาติพันธุ์  (กินวอ) ณ บ้านสามลี่ (แม่แวนน้อย) หมู่ที่ 11. สืบค้นเมื่อ 4 กันยายน 2567. จาก https://www.maewanphrao.go.th/