เริ่มปักหลักฐานหมู่บ้านโดยกลุ่มคนพื้นเมืองในพื้นที่ที่เกี่ยวข้องผูกพันกับเจ้าผู้ครองเมืองในอดีต ได้ใช้พื้นที่ป่าไม้ ป่าไผ่ เทือกสวนไร่นาที่อุดมสมบูรณ์ สำหรับเป็นทุ่งหญ้าและชายป่าเลี้ยงช้าง เลี้ยงม้า เลี้ยงวัว เลี้ยงควาย จึงตั้งชื่อ “บ้านป่าไผ่”และอีกกลุ่มหนึ่งเป็นกลุ่มคนค้าขายยาสูบที่มาจากเมืองลำปาง(เมืองนครลำปางหรือละกอน) เล็งเห็นความอุดมสมบูรณ์ของพื้นที่ จึงได้ลงหลักปักฐานทำการเกษตรทำนา ทำสวน ดำรงชีพเลี้ยงครอบครัว ได้รวมก่อตั้งหมู่บ้านขึ้น ตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๔๖๙ มีตระกูลใหญ่ ๒-๓ ตระกูลที่ออกเป็นเสียง ท. หรือ ธ. ได้แก่ ตระกูลธาตุอินจันทร์, ทองคำฟู,ทาวรรณะ,ไทยใจอุ่น,เทโวขัติ,ทาอินทร์,ทูนกิจใจ,ทุนผลงาม,ทิศลังกา เป็นต้น บ้านป่าไผ่หมู่ที่ 2 ตำบลแม่โป่ง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ ได้ก่อตั้งเมื่อปี พ.ศ.2469 โดยมีนายสิงห์ ทิศลังกา เป็นผู้ใหญ่บ้านคนแรก มีลักษณะภูมิประเทศเป็นที่ราบใกล้เชิงเขา ที่มาของชื่อหมู่บ้านเนื่องจากพื้นที่ก่อนที่จะมีการตั้งเป็นหมู่บ้านจะมีต้นๆไผ่เป็นจำนวนมาก ชาวบ้านจึงใช้เป็นชื่อหมู่บ้าน “บ้านป่าไผ” สภาพการคมนาคมในสมัยนั้นไม่มีถนนติดต่อกับหมู่บ้านอื่น มีแต่ทางเกวียน หรืออาศัยเดินตามคันนา เพื่อเข้าไปยังตัวอำเภอ จนกระทั่งในสมัยนายจันทร์วรรณ ทุนกิจใจ เป็นผู้ใหญ่บ้านในปี พ.ศ.2491 ได้นำชาวบ้านไปเก็บก้อนหินบนดอยรอบๆ หมู่บ้าน มาปรับถมถนนทางเข้าสู่หมู่บ้าน ต่อมาได้มีผู้จิตศรัทธา คือ พ่อนวล ธาตุอินจันทร์ ได้เสียสละบริจาคที่ดินเพื่อสร้างถนนจากวัดป่าไผ่เข้าสู่หมู่บ้าน ระยะทางประมาณ 700 เมตร จึงตั้งชื่อถนนนี้ว่า “ถนนนวลประชาราษฎร์อุทิศ”

บ้านป่าไผ่ตั้งอยู่บริเวณที่ราบเชิงเขา ทิศตะวันออกของหมู่บ้านเป็นภูเขา ลักษณะเป็นป่าเต็งรัง ที่ตั้งบ้านเรือนและพื้นที่การเกษตรส่วนใหญ่เป็นที่ราบลุ่มระหว่างภูเขากับที่ราบเชิงเขา มีลำน้ำแม่โป่งซึ่งมีเป็นลำน้ำธรรมชาติไหลผ่าน บ้านป่าไผ่มีขอบเขตการปกครองประมาณ 5.6 ตารางกิโลเมตรหรือประมาณ 3,523 ไร่ มีอาณาเขตติดต่อ ดังนี้

• ทิศเหนือ ติดต่อกับ บ้านห้วยบ่อทอง หมู่ที่ 10 ต.แม่โป่ง อ.ดอยสะเก็ด จ.เชียงใหม่
• ทิศใต้ ติดต่อกับ บ้านห้วยอ่าง หมู่ที่ 6 ต.แม่โป่ง อ.ดอยสะเก็ด จ.เชียงใหม่
• ทิศตะวันตก ติดต่อกับ บ้านห้วยบอน หมู่ที่ 3 ต.แม่โป่ง อ.ดอยสะเก็ด จ.เชียงใหม่
• ทิศตะวันออก ติดต่อกับ บ้านตลาดขี้เหล็ก หมู่ที่ 1 ต.แม่โป่ง อ.ดอยสะเก็ด จ.เชียงใหม่

บ้านป่าไผ่ โดยสถิติประชากรทางการทะเบียนราษฎร (รายเดือน) สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง รายงานจำนวนประชากร หมู่ที่ 2 บ้านป่าไผ่ ตำบลแม่โป่ง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ มีจำนวนประชากรทั้งสิ้น 333 คน โดยแยกเป็นประชากรชาย 172 คน ประชากรหญิง 161 คน จำนวนหลังคาเรือนทั้งสิ้น 158 หลังคาเรือน (ข้อมูลเดือนมกราคม 2568)

ป่าชุมชนบ้านป่าไผ่ ตำบลแม่โป่ง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่

ประชาชนในชุมชนร่วมกันจัด “แปลงคาร์บอนเครดิต” จำนวน 93 แปลง ในปีแรก ซึ่งสามารถกักเก็บคาร์บอนเครดิตได้ประมาณ 2,556 ตัน (CO₂‑eq) และประเมินหักยอดอย่างเป็นทางการต่อเนื่องจำนวนสูงถึง 2,399 ตัน โครงการช่วยแก้ไขปัญหาไฟป่า ฝุ่น PM2.5 และสร้างแรงจูงใจให้ชุมชนมีส่วนร่วมดูแลป่าได้อย่างยั่งยืน ก่อให้เกิดรายได้จากกิจกรรมแปรรูปใบไม้ และกิจกรรมชุมชนอื่น ๆ ที่ช่วยให้ชาวบ้านมีงานทำและดูแลป่าไปพร้อมกัน

ศูนย์แปรรูปกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านป่าไผ่

บ้านป่าไผ่ หมู่ที่ 2 ตำบลแม่โป่ง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ เป็นหมู่บ้านเกษตรกรรม มีการปลูกระเทียมจำนวนมาก ปี 2525 เริ่มก่อตั้งกลุ่มเกษตรกรบ้านป่าไผ่ มีสมาชิก 38 คน โดยการสนับสนุนโดยสำนักงานเกษตรอำเภอดอยสะเก็ด ต่อมาศูนย์ศึกษาการพัฒนาห้วยฮ่องไคร้ อันเนื่องมาจากพระราชดำริ ได้ส่งเสริมด้านการเกษตร การเลี้ยงสัตว์ การแปรรูป การถนอมอาหาร จึงแปรรูป ถนอมอาหาร ประกอบด้วย กระเทียม มะม่วง ซึ่งเป็นผลผลิตของสมาชิกในกลุ่ม สำหรับบริโภคในครัวเรือน และจำหน่าย ในปี 25539 กลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านป่าไผ่ ได้ปรับการดำเนินงานแปรรูปผลผลิตเป็นเชิงธุรกิจ ได้รับงบประมาณกองทุนเพื่อช่วยเหลือเกษตรกรม (คชก.ปี 2539)

กำลังอยู่ระหว่างจัดทำข้อมูล

กำลังอยู่ระหว่างจัดทำข้อมูล

ทุนทางกายภาพ (การจัดการทรัพยากรป่าไม้)

บ้านป่าไผ่ได้มีการบริหารจัดการภายในชุมชน โดยอาศัยกระบวนการมีส่วนร่วมในการศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหา ค้นหาจุดเด่น จุดด้อย วิเคราะห์หาสาเหตุ ตลอดถึงความจำเป็นในการแก้ไขปัญหา และแนวทางความต้องการพัฒนาชุมชน โดยคำนึงถึงประสบการณ์ และทุนที่ปรากฏในชุมชนจากสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรธรรมชาติ เพื่อเสริมสร้างศักยภาพให้ชุมชนพึ่งตนเอง จึงได้กำหนดการจัดการทรัพยากรในรูปแบบของคณะกรรมการพัฒนาทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในหมู่บ้าน โดยจัดตั้งคณะกรรมการเพื่อบริหารจัดการ และดูแล โดยอาศัยกระบวนการมีส่วนร่วมเพื่อฟื้นฟู อนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมทั้งภายในและรอบชุมน พร้อมทั้งมีการจัดตั้งกลุ่มสมุนไพรพื้นบ้านและหมอเมือง เพื่อฟื้นฟูอนุรักษ์ สืบทอดภูมปัญญาพื้นบ้าน อันสอดคล้องกับการจัดการทรัพยากรที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์สูงสุดแก่ชุมชนต่อมาร่วมกันสร้างวัดเป็นศูนย์รวมจิตใจ ขึ้นที่วัดป่าไผ่ และโรงเรียนป่าไผ่ ขึ้นในหมู่บ้าน ต่อมาได้ย้ายมาสร้างที่บ้านห้วยบ่อทองในปัจจุบัน

การจัดการไฟป่าของประชาชน

1. การเตรียมความพร้อมในการดับไฟป่า

ในช่วงเดือนธันวาคมถึงเดือนพฤษภาคมของทุกปี เป็นช่วงที่มีความเสี่ยงต่อการเกิดไฟป่าในพื้นที่ตำบลแม่โป่ง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ ประชาชนจึงมีการเตรียมความพร้อมเพื่อป้องกันและลดความเสียหายที่อาจเกิดขึ้น โดยการเตรียมการดังกล่าวต้องดำเนินการให้แล้วเสร็จก่อนเข้าสู่ฤดูไฟ ซึ่งรวมถึงการจัดทำแนวป้องกันไฟ การวางแผนตรวจลาดตระเวนเพื่อป้องกันการเกิดไฟป่าและการบุกรุกพื้นที่ป่า การลดปริมาณเชื้อเพลิงด้วยวิธีชิงเผาหรือชิงเก็บลดการเผา การสร้างฝายชะลอน้ำ และการปลูกเสริมด้วยแนวคิด “ไม้ 3 อย่าง ประโยชน์ 4 อย่าง” รวมถึงการหลีกเลี่ยงกิจกรรมที่เสี่ยงต่อการเกิดไฟ เช่น การเผาขยะ และการเผาตอซังข้าว เพื่อไม่ให้ไฟลุกลามเข้าสู่พื้นที่ป่า

2. การป้องกันไฟป่า

ในช่วงเดือนธันวาคมถึงพฤษภาคมของทุกปี เป็นช่วงที่เกิดไฟป่าบ่อยครั้งเนื่องจากสภาพอากาศแห้งแล้ง และมีกิจกรรมที่เสี่ยงทำให้เกิดไฟ เช่น การเตรียมพื้นที่การเกษตร ประชาชนในตำบลแม่โป่งจึงมีแนวทางป้องกันไฟป่า เช่น การสร้างแนวกันไฟล้อมรอบพื้นที่เกษตรกรรม เพื่อป้องกันไม่ให้ไฟลุกลามไปยังพื้นที่อื่น และสามารถใช้แนวดังกล่าวเป็นเส้นทางลาดตระเวน รวมถึงเป็นแนวตั้งรับเมื่อเกิดไฟ การดำเนินการดังกล่าวพบข้อจำกัดเรื่องงบประมาณ ทำให้ระยะเวลาดำเนินการล่าช้า นอกจากนี้ ประชาชนยังมีการทำกิจกรรมชิงเก็บลดการเผา เช่น การเก็บใบไม้ออกจากพื้นที่เพื่อใช้ประโยชน์และสร้างมูลค่า โดยนำใบไม้มาตากแห้งแล้วอัดขึ้นรูปเป็นภาชนะ เช่น จาน ถ้วย และกระถางต้นไม้ อย่างไรก็ตาม การสร้างมูลค่าจากใบไม้ยังประสบปัญหาราคาซื้อขายต่ำ ทำให้แรงจูงใจของประชาชนลดลง

3. การตรวจหาไฟ

เมื่อเข้าสู่ฤดูไฟป่า จะต้องมีการจัดระบบตรวจหาไฟ เพื่อให้สามารถทราบจุดที่เกิดไฟป่าได้อย่างรวดเร็ว ประชาชนในตำบลแม่โป่งมีการจัดชุดลาดตระเวนเพื่อเฝ้าระวัง โดยได้รับข้อมูลจุดความร้อนจากกรมป่าไม้ ซึ่งมีการประสานงานกับหน่วยงานต่าง ๆ ได้แก่ ศูนย์ส่งเสริมการควบคุมไฟป่าเชียงใหม่ ศูนย์ฝึกอบรมการควบคุมไฟป่า สถานีควบคุมไฟป่าห้วยฮ่องไคร้ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และศูนย์ส่งเสริมวนศาสตร์ชุมชนที่ 1 เชียงใหม่ อย่างไรก็ตาม การแจ้งเตือนจุดความร้อนบางครั้งยังล่าช้า ไม่ทันท่วงที ทำให้ไฟลุกลามเป็นบริเวณกว้างและควบคุมได้ยาก

4. การดับไฟป่า

การดับไฟป่าเป็นขั้นตอนที่เสี่ยงและไม่สามารถควบคุมได้แน่นอน ขึ้นอยู่กับสถานการณ์และพฤติกรรมของไฟ ประชาชนในตำบลแม่โป่งมีการเตรียมเครื่องมือไว้ล่วงหน้า เช่น ครอบไฟป่า จอบ พร้า เครื่องเป่าลม ถังฉีดน้ำ ซึ่งถูกวางไว้ตามจุดสกัดตรวจคนเข้า-ออกของชุมชน เพื่อให้สามารถนำมาใช้งานได้ทันทีเมื่อเกิดไฟป่า อย่างไรก็ตาม ประชาชนบางส่วนยังขาดความรู้ ความเข้าใจ และความชำนาญในการดับไฟ ทำให้การปฏิบัติงานไม่เต็มประสิทธิภาพ และเสี่ยงต่ออันตรายจากไฟป่า

5. การประเมินผลการปฏิบัติงาน

หลังสิ้นสุดฤดูไฟป่า จะมีการเก็บรวบรวมข้อมูลสถิติการเกิดไฟป่า รวมถึงการประเมินความเสียหายที่เกิดขึ้น เพื่อใช้เป็นข้อมูลในการปรับปรุงแผนการควบคุมไฟป่าให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น และเพิ่มความปลอดภัยในการปฏิบัติงานในอนาคต

ทุนเศรษฐกิจ

หมู่บ้านต้นแบบ สถาบันการเงิน ของ หมู่บ้านป่าไผ่ หมู่ 2 ตำบลแม่โป่ง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ ได้รับการเปิดเผยจาก นายสุวรรณ ฟองวรรณา ประธานสถาบันการเงินชุมชนต้นแบบ บ้านป่าไผ่ ถึงการริเริ่ม การจัดตั้งกลุ่ม สถาบันการเงิน เพื่อเป็นเงินหมุนเวียน ในหมู่บ้านช่วยเหลือ ปัญหาด้านการเงินภายในชุมชนอย่างเป็นระบบ สร้างชุมชนให้เข้มแข็ง โดยการเก็บออมทุกครัวเรือน และปล่อยกู้ให้ลูกสมาชิก โดยเริ่มแรก เปิดรับสมาชิก มีจำนวนกว่า 400 ราย หากสมาชิกมีเงินออมหุ้น 1,000 บาท สามารถกู้เงินได้ 5,000 บาท หากมีเงินออมหุ้น 10,000 บาท สามารถกู้ได้ถึง 50,000 บาท ปัจจุบันบริหารการเงินในหมู่บ้านกันเอง มากกว่า 10 ปี มีเงินหมุนเวียนตอนนี้ มากกว่า 5 ล้านบาท ถือว่าเป็นหมู่บ้านต้นแบบในการบริหารจัดการการเงินกันเอง โดยไม่ต้องง้อธนาคาร

ทุนภูมิปัญญา

บ้านป่าไผ่ หมู่ที่ 2 ตำบลแม่โป่ง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ เป็นหมู่บ้านเกษตรกรรม มีการปลูกระเทียมจำนวนมาก ปี 2525 เริ่มก่อตั้งกลุ่มเกษตรกรบ้านป่าไผ่ มีสมาชิก 38 คน โดยการสนับสนุนโดยสำนักงานเกษตรอำเภอดอยสะเก็ด ต่อมาศูนย์ศึกษาการพัฒนาห้วยฮ่องไคร้ อันเนื่องมาจากพระราชดำริ ได้ส่งเสริมด้านการเกษตร การเลี้ยงสัตว์ การแปรรูป การถนอมอาหาร จึงแปรรูป ถนอมอาหาร ประกอบด้วย กระเทียม มะม่วง ซึ่งเป็นผลผลิตของสมาชิกในกลุ่ม สำหรับบริโภคในครัวเรือน และจำหน่าย ในปี 25539 กลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านป่าไผ่ ได้ปรับการดำเนินงานแปรรูปผลผลิตเป็นเชิงธุรกิจ ได้รับงบประมาณกองทุนเพื่อช่วยเหลือเกษตรกรม (คชก.ปี 2539)

ต่อไปประสบผลสำเร็จ ผลิตภัณฑ์ได้รับรางวัลชนะเลิศครั้งแรกปี พ.ศ. 2540 ทำให้สมาชิกมีรายได้เพิ่มขึ้น ส่งผลทำให้เพิ่มมูลค่าให้ครอบครัว ชุมชน พึ่งตนเอง สามารถผ่านวิกฤติเศรษฐกิจเมื่อปี 2540 ด้วยดี ปัจจุบันกลุ่มแปรรูปผลิตภัณฑ์บ้านป่าไผ่ ได้แปรรูปผลิต สร้างอาชีพ รายได้ให้แก่ครอบครัว ชุมชน และได้ถ่ายทอดภูมิปัญญาให้แก่นักเรียน เยาวชน ประชาชนในหมู่บ้าน เสริมสร้างอาชีพ และรายได้สู่ชุมชน

ภาษาที่ใช้ใน บ้านป่าไผ่ หมู่ที่ 2 ตำบลแม่โป่ง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ 

• ภาษาไทยกลาง – ใช้ในการติดต่อราชการ การศึกษา และการสื่อสารทั่วไป

• ภาษาถิ่น (คำเมือง) – เป็นภาษาพูดหลักในชีวิตประจำวันของคนในชุมชน โดยเฉพาะผู้สูงอายุหรือผู้ที่อยู่ในพื้นที่มาแต่เดิม

ด้านเศรษฐกิจ:

หมู่บ้านต้นแบบ สถาบันการเงิน ของ หมู่บ้านป่าไผ่ หมู่ 2 ตำบลแม่โป่ง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ ได้รับการเปิดเผยจาก นายสุวรรณ ฟองวรรณา ประธานสถาบันการเงินชุมชนต้นแบบ บ้านป่าไผ่ ถึงการริเริ่ม การจัดตั้งกลุ่ม สถาบันการเงิน เพื่อเป็นเงินหมุนเวียน ในหมู่บ้านช่วยเหลือ ปัญหาด้านการเงินภายในชุมชนอย่างเป็นระบบ สร้างชุมชนให้เข้มแข็ง โดยการเก็บออมทุกครัวเรือน และปล่อยกู้ให้ลูกสมาชิก โดยเริ่มแรก เปิดรับสมาชิก มีจำนวนกว่า 400 ราย หากสมาชิกมีเงินออมหุ้น 1,000 บาท สามารถกู้เงินได้ 5,000 บาท หากมีเงินออมหุ้น 10,000 บาท สามารถกู้ได้ถึง 50,000 บาท ปัจจุบันบริหารการเงินในหมู่บ้านกันเอง มากกว่า 10 ปี มีเงินหมุนเวียนตอนนี้ มากกว่า 5 ล้านบาท ถือว่าเป็นหมู่บ้านต้นแบบในการบริหารจัดการการเงินกันเอง โดยไม่ต้องง้อธนาคาร

ด้านสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรธรรมชาติ:

บ้านป่าไผ่ได้มีการบริหารจัดการภายในชุมชน โดยอาศัยกระบวนการมีส่วนร่วมในการศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหา ค้นหาจุดเด่น จุดด้อย วิเคราะห์หาสาเหตุ ตลอดถึงความจำเป็นในการแก้ไขปัญหา และแนวทางความต้องการพัฒนาชุมชน โดยคำนึงถึงประสบการณ์ และทุนที่ปรากฏในชุมชนจากสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรธรรมชาติ เพื่อเสริมสร้างศักยภาพให้ชุมชนพึ่งตนเอง จึงได้กำหนดการจัดการทรัพยากรในรูปแบบของคณะกรรมการพัฒนาทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในหมู่บ้าน โดยจัดตั้งคณะกรรมการเพื่อบริหารจัดการ และดูแล โดยอาศัยกระบวนการมีส่วนร่วมเพื่อฟื้นฟู อนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมทั้งภายในและรอบชุมน พร้อมทั้งมีการจัดตั้งกลุ่มสมุนไพรพื้นบ้านและหมอเมือง เพื่อฟื้นฟูอนุรักษ์ สืบทอดภูมปัญญาพื้นบ้าน อันสอดคล้องกับการจัดการทรัพยากรที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์สูงสุดแก่ชุมชนต่อมาร่วมกันสร้างวัดเป็นศูนย์รวมจิตใจ ขึ้นที่วัดป่าไผ่ และโรงเรียนป่าไผ่ ขึ้นในหมู่บ้าน ต่อมาได้ย้ายมาสร้างที่บ้านห้วยบ่อทองในปัจจุบัน

กำลังอยู่ระหว่างจัดทำข้อมูล

เทศบาลตำบลแม่โป่ง. (ม.ป.ป.). ข้อมูลพื้นฐานและสภาพทั่วไป. สืบค้นเมื่อ 30 กรกรฏาคม 2568. http://www.maepong.go.th

กรมการปกครอง. (2567). ระบบสถิติทางการทะเบียน กรมการปกครอง. สืบค้นเมื่อ 30 กรกรฏาคม 2568. https://stat.bora.dopa.go.th

ขุนทอง ศ., เมี้ยนมิตร น., & วันธงไชย ก. (2024). แนวทางการจัดการไฟป่าในป่าชุมชน ตำบลแม่โป่ง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวนศาสตร์ไทย, 43(1), 87–97. สืบค้น จาก https://li01.tci-thaijo.org

องค์การบริหารก๊าซเรือนกระจก. (2568). ป่าชุมชนบ้านป่าไผ่ ตำบลแม่โป่ง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่. สืบค้นเมื่อ 30 กรกรฏาคม 2568. https://ghgreduction.tgo.or.th

เพจ Youtube สนามข่าว ภาคเหนือ. สุดยอดหมู่บ้านต้นแบบสถาบันการเงินชุมชน บ้านป่าไผ่หมู่ 2 ต.แม่โป่ง อ.ดอยสะเก็ด จ.เชียงใหม่. สืบค้นเมื่อ 30 กรกรฏาคม 2568. https://www.youtube.com

สำนักงานคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ (สำนักงาน กปร.). ฐานข้อมูลศูนย์เรียนรู้ของศูนย์ศึกษาการพัฒนาฯ และศูนย์สาขา 221.  ศูนย์ กลุ่มแปรรูปผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร กลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านป่าไผ่. สืบค้นเมื่อ 30 กรกรฏาคม 2568. https://www.rdpb.go.th

กระทรวงวัฒนธรรม ศูนย์ข้อมูลกลางทางวัฒนธรรม. ศูนย์แปรรูปกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านป่าไผ่. สืบค้นเมื่อ 30 กรกรฏาคม 2568. http://123.242.145.13