ชุมชนชาวไทยมุสลิม อดีตศูนย์กลางการปกครองเมืองถลางบางโรง พื้นที่แหล่งทรัพยากรธรรมชาติป่าชายเลนที่อุดมสมบูรณ์ ซึ่งต่อมาได้มีการพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศอนุรักษ์ กระทั่งได้รับรางวัลชุมชนดีเด่นจากการประกวดรางวัลอุตสาหกรรมท่องเที่ยวไทย หรือรางวัลกินรี ประจำปี 2553 และรางวัลอื่น ๆ อีกมากมาย 

บ้านน้ำเค็มมีการจัดตั้งพิพิธภัณฑ์อนุสรณ์สถานเพื่อเป็นการรำลึกถึงความยากลำบากเมื่อครั้งที่ชุมชนต้องประสบกับเหตุการณ์คลื่นยักสึนามิ พ.ศ. 2547 ซึ่งสร้างความสูญเสียแก่ผู้คนและทรัพยากรเป็นอย่างมาก 

ชุมชนบ้านข้าวเม่า แหล่งเรียนรู้ย่านบางกอกน้อยที่สัมผัสได้ถึงวิถีการดำเนินชีวิตและการเรียนรู้วิธีการทำข้าวเม่าแบบฉบับของชุมชน

ป่าชุมชน การดูแลทรัพยากรน้ำ 

ชุมชนศาลายา เป็นชุมชนทีมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ทั้งในเชิงพื้นที่ วัฒนธรรมและวิถีชีวิต ตลอดจนความเชื่อมโยงของการคมนาคมขนส่งทางถนน ทางน้ำ และทางระบบรางไว้ในที่แห่งเดียว นอกจากนี้ยังเป็นเขตพื้นที่ชานเมืองนครปฐมซึ่งอยู่ไม่ห่างจากกรุงเทพฯ ทำให้มีความเจริญเป็นอันดับต้น ๆ ของจังหวัดนครปฐม ทั้งนี้ภายในชุมชนยังเป็นที่ตั้งของสถานีรถไฟศาลายา และอยู่ริมสองฝั่งคลองมหาสวัสดิ์ ทำให้มีวิถีชีวิตที่ผูกพันธ์กับสายน้ำ

“ตั้งดินตั้งฟ้า ตั้งหญ้าเข็ดมอน โมคลานตั้งก่อน เมืองคอนตั้งหลัง ข้างหน้าพระยัง ข้างหลังพระภูมี ต้นศรีมหาโพธิ เจ็ดโบสถ์ แปดวิหาร เก้าทวาร สิบเจดีย์”

วัดป่าสักดาราม วัดท่าม่วง วัดเหนือ องค์พระธาตุพนมจำลอง สิมรูปแบบล้านช้าง การอนุรักษ์อักษรธรรมและอักษรไทน้อย 

เป็นชุมชนศูนย์รวมการค้าขนาดใหญ่ มีชาวไทยเชื้อสายจีนเป็นกลุ่มแรกได้ยกเคลื่อนย้ายมาตั้งถิ่นฐานประกอบอาชีพทำไร่ตามวิถีชีวิตแบบชนบทและได้ก่อตั้งเป็นตลาดค้าขาย เป็นตลาดที่มีรูปแบบเป็นตึกแถวเป็นสถาปัตยกรรมที่มีเอกลักษณ์ของชุมชน

ชุมชนตลาดบางเขนเป็นชุมชนที่มีอายุมากว่า 100 ปี โดยภายในชุมชนจะมีตลาดและสถานที่เก่าแก่ที่คนในชุมชนร่วมกันอนุรักษ์รักษาไว้จนถึงปัจจุบัน ทั้งนี้ภายในชุมชนยังมีแหล่งประดิษฐ์งานศิลปะหัวโขนที่สำคัญชื่อว่า บ้านช่างหัวโขน ซึ่งสถานที่นี้มีการผลิตและทำหัวโขนโดยลุงถนอมมากว่า 50 ปี 

ที่ตั้งของบ้านมะนาวหวานสามารถมองเห็นทัศนียภาพที่งดงามของภูเขาน้อยใหญ่และเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ รวมถึงภาพสะท้อนวิถีชีวิตริมเขื่อนของชาวบ้านมะนาวหวานกับการดำรงอยู่โดยการพึ่งพาอาศัยธรรมชาติ