ชุมชนของชาวลาวแง้ว เดิมก่อนถูกกวาดต้อนมานั้นเป็นชุมชนใหญ่อยู่ใกล้เขตเมืองเวียงจันทน์เป็นบริเวณชานเมือง มีอัตลักษณ์เป็นของตัวเอง เช่น ภาษา การแต่งกาย

• ใจกลางชุมชนบ้านอีซ่า มีต้นมะขามอยู่คู่หนึ่ง มีอายุราว ๆ 100 – 120 ปี ตั้งโดดเด่นอยู่กลางหมู่บ้าน เป็นเสมือนพื้นที่จิตวิญญาณของผู้คนในชุมชน
• ชุมชนบ้านอีซ่ามีลำคลองอีซ่าที่ไหลผ่านชุมชนเป็นระยะทางกว่า 700 เมตร เปรียบเสมือนเป็นเส้นเลือดใหญ่ที่หล่อเลี้ยงผู้คนในชุมชน
• หล่อพ่อวิชา ลติยุโต ท่านเดินธุดงค์จากวัดแถว ๆ คุ้มสำเภา อำเภอมโนรมย์ จังหวัดชัยนาท มาถึงบริเวณนี้ จึงได้เมตตาสร้างฝายชะลอน้ำให้กับชุมชน เพื่อชะลอความรุนแรงของสายน้ำในฤดูฝน และกักเก็บน้ำไว้ใช้อุปโภคบริโภคและทำการเกษตรในฤดูแล้ง ทำให้ชุมชนบ้านอีซ่ามีน้ำใช้ตลอดปี

การรักษาประเพณีและวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ลาหู่ในชุมชน

หมู่บ้านชาวไทใหญ่ที่มีทรัพยากรทางธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ 

ชุมชนที่พบใบเสมาในสมัยทวารวดีในพื้นที่ต่าง ๆ ของชุมชนเป็นจำนวนมาก

ชุมชนแสงภาตั้งอยู่ท่ามกลางธรรมชาติที่สวยงาม มีทิวทัศน์ของภูเขาและป่าไม้ที่อุดมสมบูรณ์ เหมาะสำหรับผู้ที่ชื่นชอบการท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติและการเดินป่า และมีการรักษาวัฒนธรรมและประเพณีท้องถิ่นไว้ได้ดี เช่น การจัดงานบุญประเพณีต่าง ๆ 

• ใจกลางชุมชนบ้านกุดจะเลิด มีต้นกะพงษ์ขนาดใหญ่ อายุกว่า 100 ปี และมีต้นไทรอายุกว่า 100 ปี อยู่ท้ายหมู่บ้าน เป็นเสมือนศูนย์รวมความเชื่อและจิตวิญญาณของผู้คนในชุมชน
• ชุมชนบ้านกุดจะเลิดมีแม่น้ำคอกควายที่ไหลผ่านชุมชนเป็นระยะทางกว่า 500 เมตร ซึ่งเปรียบเสมือนเป็นเส้นเลือดใหญ่ที่หล่อเลี้ยงผู้คนในชุมชน
• ชุมชนแห่งนี้ตั้งอยู่กลางหุบเขา มีภูเขาขนาดใหญ่ล้อมรอบดูผิวเผินเหมือนทิวทัศน์ในประเทศสวิสแลนด์ มีความงดงามทางธรรมชาติ

ชุมชนพหุวัฒนธรรมไทย มอญ และจีน ที่ก่อตั้งตั้งแต่สมัยอยุธยา มีวัดมะขามเป็นสถานที่ศูนย์รวมของชุมชนและยังรักษาการสวดมนต์แบบมอญที่นับวันจะหายากขึ้น

ชุมชนกลุ่มชาติพันธุ์ปกาเกอะญอซึ่งตั้งถิ่นฐานในที่ราบท่ามกลางหุบเขาในพื้นที่อำเภอสะเมิง จังหวัดเชียงใหม่ ยังคงอนุรักษ์วิถีการเกษตรและงานหัตถกรรมท้องถิ่น

หมู่บ้านชาวกะเหรี่ยงที่มีวิวทิวทัศน์สวยงามและยังคงรักษาภูมิปัญญาดั้งเดิมไว้