ชุมชนชาวไทยเชื้อสายจีนแห่งแรกในไทย ย่านการค้าที่เคยถูกเปรียบได้ว่าเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจการค้าที่เติบโตมาพร้อมกับกรุงรัตนโกสินทร์ แต่กว่าจะเป็น "สำเพ็ง" ทุกวันนี้ ย่านการค้าแห่งนี้มีเรื่องราวมากมายจนอาจกล่าวได้ว่าย่านสำเพ็งนอกจากจะเป็นศูนย์การค้าแล้ว ยังเป็นศูนย์การเรียนรู้ประวัติศาสตร์การค้าขายของคนในเมืองกรุงฯ ที่คงอยู่มาอย่างยาวนานตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน 

บนถนนหมายเลข 1256 ปัว-บ่อเกลือ บ้านน้ำแพะ ชุมชนแห่งนี้ยังคงปรากฏสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นเรือนลัวะโบราณ กับการดำรงลักษณะของที่อยู่อาศัยในอดีตที่สามารถประยุกต์รูปทรงผสมผสานให้เหมาะสมกับการใช้สอยในปัจจุบัน และยังคงไว้ซึ่งเอกลักษณ์เฉพาะตัวอันโดดเด่นของลัวะปรัย

หมู่บ้านแม่อีแลบเป็นหมู่บ้านที่มีแหล่งท่องเที่ยวสำคัญ คือ ดอยเมี่ยงหรือยอดดอยกึ่งกลางระหว่างหมู่บ้านแม่อีแลบกับบ้านแพมบก และมีแหล่งท่องเที่ยวอีกแห่งคือ ดอยธง ยอดดอยสูงสุดบริเวณสันเขาแห่งนี้ มีวิว 360 องศา สามารถมองเห็น 2 อำเภอปายและปางมะผ้า วิวธรรมชาติสวยงามอากาศเย็นตลอดทั้งปี มีกฎระเบียบว่าด้วยการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่ดี และมีพิธีกรรมสำคัญชนเผ่าลีซูเกี่ยวข้องกับทรัพยากรป่าไม้ธรรมชาติที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษ

ชุมชนที่พบใบเสมาในสมัยทวารวดีในพื้นที่ต่าง ๆ ของชุมชนเป็นจำนวนมาก

ชุมชนต้นแบบด้านการอนุรักษ์ป่าชุมชนจากความร่วมมือ ร่วมแรง และร่วมใจของคนในชุมชนเพื่อฟื้นฟูความเสียหายจากวิกฤตทางธรรมชาติ จนประสบความสำเร็จได้รับรางวัลชนะเลิศดีเด่น “ป่าชุมชน : สืบสาน รักษา ต่อยอด สร้างสุขปวงประชา” จากการประกวดโครงการคนรักษ์ป่า ป่ารักชุมชน ประจำปี 2562 

สักการะหลวงปู่เหมือน อริยะสงฆ์แห่งบางกอบัว

บริเวณหมู่บ้านนี้มีต้นสีสุก (ต้นอโศกอินเดียสีทอง) ขึ้นอยู่เป็นจำนวนมาก

บ้านห้วยแม่เกี๋ยง วิถีชีวิตชาวลาหู่แดงที่เรียบง่าย ท่ามกลางขุนเขาใกล้ชายแดนไทย-เมียนมาร์

ชุมชนที่ยังคงยึดมั่นในการอนุรักษ์ชุมชนและวัฒนธรรมประเพณีชาวมอญ เช่น การรำผีเม็ง(มอญ) ประเพณีลอยอะมด(ลอยกระทง)