วิถีชีวิตของชุมชนชนบทที่มีการผสมผสานระหว่างอาชีพประมงชายฝั่งกับการเพาะปลูกพืช ทั้งทำนาข้าวและพืชสวน พร้อมทั้งทรัพยากรชายฝั่งทะเลอันบริสุทธิ์

ชุมชนที่มีการผสมผสานหลายวัฒนธรรมเข้าด้วยกันไม่ว่าจะเป็น จีน มอญ ไทย

บ้านท่าด่านมีข้าวปลอดสารพิษจากนาข้าวอินทรีย์ที่เกิดจากการร่วมแรงร่วมใจของชาวบ้านในการบริหารจัดการนาข้าว เพื่อลดต้นทุน เพิ่มผลผลิต จนปัจจุบันข้าวอินทรีย์กลายเป็นผลิตภัณฑ์สินค้าเลื่องชื่อประจำชุมชน

ชุมชนมีความโดดเด่นในการเป็นพื้นที่เรียนรู้ระดับประเทศ การเป็นต้นแบบแหล่งเรียนรู้ไร่นาสวนผสมที่นำหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาปรับใช้กับชุมชนวิถีเกษตร นอกจากนี้ยังมีความสวยงามของทรัพยากรธรรมชาติ เป็นที่ตั้งของภูผาหมอก และมีกิจกรรมพายเรือคายัคล่องไปตามลำคลอง ทั้งนี้ยังมีวัฒนธรรมการละเล่นพื้นบ้าน คือ มโนราห์ และหนังตะลุง

ชุมชนบ้านไร่ เป็นหนึ่งในชุมชนชาติพันธุ์ของชาว “ญัฮกุร” ที่ยังคงแสดงออกซึ่งอัตลักษณ์ เช่น การใช้ภาษาญัฮกุร วัฒนธรรมการกิน การใส่เสื้อพ้อก และการทำสวนสมุนไพร อีกทั้งบ้านไร่ยังเป็นชุมชนที่ได้รับความสนใจเข้ามาศึกษาจากนักวิชาการหลายทศวรรษ ความรู้ทางวิชาการและความเข้มแข็งของชุมชนก่อให้เกิด “กลุ่มเยาวชน” ที่คอยหล่อเลี้ยงอัตลักษณ์ญัฮกุรให้ยังคงอยู่

บ้านสันจอยเป็นหมู่บ้านกลุ่มชาติพันธุ์ อย่าง ลีซู ที่อพยพเข้ามาอยู่ในอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ กว่า 30 ปีแล้ว ที่ยังคงรักษาอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมทั้งการแต่งกายและพิธีกรรมอย่างเข้มแข็ง นอกจากนี้ ยังอยู่ร่วมกับกลุ่มชาติพันธุ์อ่าข่า ลาหู่ และเย้า รวมทั้งคนพื้นเมืองภาคเหนืออีกด้วย

หมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงอยู่เย็นเป็นสุข ปี 2551 ชุมชนแห่งการเรียนรู้และพัฒนาอาชีพจากการแปลงประยุกต์วัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่นสู่การสร้างรายได้ ภายใต้การสนับสนุนของศูนย์การเรียนรู้ชุมชนเฉลิมพระเกียรติวัดเขากะโดน

ศิลปะวัฒนธรรมและประเพณีที่เป็นเอกลักษณ์ อีกท้้งเป็นชุมชนที่เจ้าบุญญาวาทย์แห่งลำปางได้เคยมาพักแรมในพื้นที่บ้านฟ่อน เพื่อสมโภชวัดบ้านฟ่อน

บ้านเปียงกอก ตั้งอยู่ในพื้นที่อำเภอฝาง ซึ่งเป็นอำเภอขนาดใหญ่ มีประชากรมากเป็นอันดับ 2 ของเชียงใหม่ เป็นอำเภอศูนย์กลางความเจริญในเขตเชียงใหม่ตอนบน ทั้งยังเป็นพื้นที่ศึกษาของโครงการศึกษาวิจัยและพัฒนาเกษตรกรรมบนพื้นที่สูงของมูลนิธิชัยพัฒนาอีกด้วย

“ตะกั่วป่า” หรือ “ตะโกลา” ชุมชนที่มีความเจริญรุ่งเรืองในฐานะเมืองท่าริมชายฝั่งอันดามัน และชุมชนการค้าที่มีความคึกคักในยุคการทำเหมืองแร่ แม้จะผ่านยุคแห่งความรุ่งเรืองมานานแล้ว ทว่า ตะกั่วป่ายังคงไว้ด้วยมนต์เสน่ห์แห่งร่องรอยอดีตอันรุ่งโรจน์ ไม่ว่าจะเป็นสถาปัตยกรรมสไตล์ชิโน-โปรตุกีส วัฒนธรรมการแต่งกายแบบบาบ๋า อาหารการกิน ตลอดจนวิถีชีวิตอันเรียบง่ายของชาวชุมชน