ชุมชนโบราณแหล่งศึกษาเรียนรู้ทางประวัติศาสตร์สองวัฒนธรรมริมฝั่งโขง หนึ่งในหมู่บ้านจุดหมายปลายทางในเส้นทางท่องเที่ยวพิพิธภัณฑ์อารยธรรมลุ่มน้ำโขงตำบลนาแวง

ชุมชนที่มีโรงงานเผาถ่านด้วยไม้โกงกาง บรรพบุรุษมีการหาเลี้ยงชีพแบบหากินในคลอง

ตาลองอินทรีย์ มากมีผ้าไหมสวย ถิ่นรวยวัฒนธรรม เลิศล้ำภูมิปัญญา หัตถศิลป์ล้ำค่า ศรัทธาวิถีพอเพียง ชุมชนกลุ่มชาติพันธุ์กูยแถบอีสานใต้ เต็มไปด้วยวิถีวัฒนธรรมอันทรงคุณค่า มรดกภูมิปัญญาที่มีเสน่ห์น่าหลงใหลชวนให้สัมผัส

บรรพบุรุษถูกกวาดต้อนจากประเทศลาวเข้ามาสู่ประเทศสยาม หนึ่งในนั้นคือที่บ้านทัพคล้าย ชุมชนพึ่งพาตนเองในการผลิตปัจจัยสำคัญ ๆ เพื่อการดำเนินชีวิต เช่น เครื่องนุ่งห่มและการทำเกษตรกรรม

ชุมชนที่มีอาณาเขตติดต่อกับป่าชายเลนและทะเลอันดามัน ซึ่งเปรียบเสมือนบ่อสมบัติทรัพยากรทางทะเลอันอุดมสมบูรณ์ หล่อเลี้ยงวิถีชีวิตชาวบ้านบางครั่งมาอย่างยาวนาน 

ชุมชนริมน้ำ ที่ในอดีตเป็นสถานที่ใช้สำหรับฝังศพถูกเปลี่ยนแปลงให้เป็นพื้นที่อยู่อาศัย และภายหลังได้ดำเนินตามแนวพระราชดำรัสจนได้รางวัลหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงอยู่เย็นเป็นสุขอันดับ 1 ของจังหวัดนครปฐม

ชุมชนไตหย่า บ้านน้ำบ่อขาว มีจุดเด่นในด้านการทำนากก และการทำเสื่อกก หรือสาดไตหย่า ซึ่งถือเป็นอาชีพดั้งเดิมของชาวไตหย่านับตั้งแต่ที่อพยพเข้ามาอาศัยอยู่ในประเทศไทย 

พื้นที่ราบสูงเชิงเขา มีลักษณะเป็นแอ่งกระทะ พื้นที่โดยรอบเป็นป่า และเป็นพื้นที่รับผิดชอบขององค์การอุตสาหกรรมป่าไม้

ชุมชนที่มีชาติพันธุ์ลาวเวียงจันทน์ ที่ถูกกวาดต้อนมาในปี พ.ศ. 2388 กระทั่งได้มาสร้างชุมชนอาศัยอยู่ชื่อบ้านเกาะจันทน์ หรือ ดอนเวียงจันทน์ ในปัจจุบัน 

ศูนย์เรียนรู้ผ้าทอที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม มีการทอผ้าไทดำ กลุ่มผ้าฝ้ายพื้นเมืองบ้านนาป่าหนาด