ชุมชนกลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยงปกาเกอะญอ วิถีชีวิตและภูมิปัญญา คนกับธรรมชาติที่อยู่ร่วมกันอย่างผสมกลมกลืน

วัดปิยาราม สร้างโดยเจ้าเมืองเชียงใหม่เป็นเพื่ออุทิศให้โอรส มีพระพุทธรูปในโพรงของต้นไม้ใหญ่ ชาวบ้านเรียกว่า วัดพระเจ้านั่งโกร๋น (นั่งโพรงไม้) ต่อมาทางราชการเวนคืนที่ชาวบ้าน ย้ายชาวบ้านมาอยู่ทางหน้าวัดและเรียกวัดใหม่ว่า วัดป่าแงะ

ชุมชนบ้านหนองโขง เป็นชุมชนชนบท ที่อาศัยอยู่ร่วมกันแบบเครือญาติ มีประเพณีวัฒนธรรมที่ถ่ายทอดกันมาสู่รุ่นต่อรุ่น โดยจะมีประเพณีและวัฒนธรรมที่สำคัญในหมู่บ้าน ได้แก่ งานทำบุญตานข้าวใหม่ งานประเพณีปี๋ใหม่เมือง สรงน้ำพระธาตุหนองโขง การเลี้ยงผีปู่ย่า งานทำบุญถวายทานสลากภัต และงานทอดกฐินสามัคคี

ชุมชนชนบทที่ชาวบ้านส่วนใหญ่ประกอบอาชีพรับจ้างทั่วไปและเกษตรกรรม แหล่งรวมศรัทธา "ม่อนประทีป" 

ชาวบ้านบ้านอาแยเป็นชาวอาข่าที่มีองค์ความรู้ในการจัดเก็บและการเพาะปลูกเมล็ดพันธุ์พืชมาอย่างเนิ่นนาน ซึ่งในการทำเกษตรของชาวอาข่าจะมีพิธีกรรม ความเชื่อเข้ามาเกี่ยวข้อง เพื่อให้พืชผลทางการเกษตรมีความเจริญงอกงามสมบูรณ์

ชุมชนสามชาติพันธุ์ วัฒนธรรมแตกต่างอย่างมีเอกลักษณ์ ธรรมชาติรอบล้อมอุดมสมบูรณ์ เดินทางไปมาสะดวกสบาย

ชุมชนบ้านผาแตก มีภูมิปัญญาในการทอผ้า ทำเสื้อ ผ้าย้อมและทอเอง เป็นภูมิปัญญาที่ตกทอดมาตั้งแต่บรรพบุรุษถึงปัจจุบัน

การตีเหล็ก อาชีพหลักที่เคยสำคัญ แม้ปัจจุบันการถลุงแบบโบราณได้สูญหายไปแล้ว แต่ผู้คนบางส่วนก็ยังคงมีความผูกพันอย่างเช่นอดีต

ชุมชนเกษตรกรรมบนดอยสูง หมู่บ้านเกษตรอินทรีย์ Organic village แห่งแรกของจังหวัดเชียงใหม่

ชุมชนปกาเกอะญอที่อาศัยพึ่งพิงธรรมชาติ มีวิถีชีวิตการทำไร่หมุนเวียน เอกลักษณ์ทางชาติพันธุ์เฉพาะตน

มีความหลากหลายทั้งทางวัฒนธรรมและธรรมชาติ ภูมิปัญญาท้องถิ่นที่มีความเป็นเอกลักษณ์ เช่น การฟ้อนล้านนา ศิลปะพื้นการทำเครื่องจักสานและเครื่องปั้นดินเผาที่โดดเด่น รวมไปถึงแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศ และกิจกรรมพิเศษ "คืนถิ่นคนหางดง" 

บริเวณบ้านทุกหลังจะปลูกต้นลำไยเป็นส่วนใหญ่ รองลงมาคือปลูกต้นมะม่วง และต้นขนุน ทำให้บริเวณ บ้านร่มรื่น ลานบ้านทุกหลังดูสะอาดตา เพราะชาวบ้านจะเก็บกวาดทุกวันทำให้ไม่มีใบไม้ตกเกลื่อนพื้น