วิถีชีวิตชาวปกาเกอะญอท่ามกลางหุบเขาแห่งบ้านหนองอึ่งใต้

บ้านพลั่งแท ชุมชนกลุ่มชาติพันธุ์กับการตั้งถิ่นฐานบนพื้นที่ที่มีทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ และวิถีชีวิตวัฒนธรรมท้องถิ่นที่เป็นเอกลักษณ์

ชุมชนที่มีประวัติศาสตร์มาตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์เรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน มีแหล่งทรัพยากรทางธรรมชาติและวัฒนธรรมที่สำคัญ เช่น โป่งน้ำร้อนเมืองแปง ซึ่งเป็นสถานที่ท่องเที่ยวและเป็นแหล่งโบราณคดีวัฒนธรรมหินกะเทาะ 

ชุมชนชาวกะเหรี่ยงหรือปกาเกอะญอที่มีประวัติศาสตร์ว่าเคยเป็นเมืองที่ชาวลัวะและไทใหญ่เคยอยู่อาศัยมาก่อน ในชุมชนพบหลักฐานทางโบราณคดีของสมัยล้านนา ได้แก่ โบราณสถาน และกล้องยาสูบดินเผาที่เป็นของใช้ของชาวลัวะ ปัจจุบันคนในชุมชนยังคงใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย และสืบทอดการทำงานหัตถกรรมดั้งเดิม ได้แก่ การทอผ้ากี่เอว การแกะสลักไม้ และการทำเครื่องจักสาน ซึ่งผ้าฝ้ายทอมือจากบ้านเมืองแพมเป็นผลิตภัณฑ์ของชุมชนที่ได้รับความนิยมจากนักท่องเที่ยว

"บ้านห้วยพระเจ้า" วิถีชีวิตหลายหลากชาติพันธุ์ อนุรักษ์ประเพณีดั้งเดิม

อันนามมาจากต้นเกี๊ยะ มีขุนเขาท่ามกลางสายหมอก อนุรักษ์วิถีประเพณีกินวอ

บ้านมูเซอหลังเมือง อยู่คู่ชุมชนโบราณเมืองนันทบุรี

ชาวไตหย่าชุมชนบ้านไร่ เริ่มแรกเป็นกลุ่มญาติพี่น้องที่อพยพมาจากหมู่บ้านป่าสักขวาง บ้านน้ำบ่อขาว ส่วนใหญ่นับถือศาสนาคริสต์ ซึ่งมี คริสตจักรวังธรรม เป็นศูนย์รวมของชุมชนและชาวไตหย่า

อากาศบริสุทธิ์ สมบูรณ์ด้วยธรรมชาติแห่งบ้านอูตูมใต้

ชุมชนบ้านเหมืองแพร่ บ่อเกลือสินเธาว์โบราณทรัพยากรที่ลำค่าที่สุดในยุคสมัยโบราณ อีกทั้งยังเป็นเมืองชายแดนระหว่างไทยและลาว แต่เราจะเห็นถึงความสัมพันธ์ในชุมชนที่เชื่อมโยงเข้าหากันโดยไม่แบ่งแยกพรมแดน

หมู่บ้านสองสายน้ำ "แม่ละออคี"

วัดกลางมิ่งเมือง วัดสำคัญของจังหวัดร้อยเอ็ด เป็นวัดที่ตั้งขึ้นราว พ.ศ. 2084 เดิมชื่อวัดกลาง เนื่องจากตั้งอยู่ใจกลางเมืองร้อยเอ็ดจึงเรียก "วัดกลางมิ่งเมือง"