อันนามมาจากต้นเกี๊ยะ มีขุนเขาท่ามกลางสายหมอก อนุรักษ์วิถีประเพณีกินวอ

ชุมชนที่เกิดขึ้นจากการบุกเบิกพื้นที่เนื่องจากที่ดินในบริเวณชุมชนแห่งนี้มีความอุดมสมบูรณ์ทำให้ในเวลาต่อมาได้เกิดการขยายตัวของชุมชนจนกลายเป็นชุมชนขนาดใหญ่ในปัจจุบัน

ชุมชนที่มีการย้ายถิ่นฐานถึง 3 ครั้งจากปัญหาโรคภัยร้ายแรงก่อนที่จะลงหลักปักฐานในพื้นที่ปัจจุบันภายหลังจากการพบพระพุทธรูปไม้ที่ลอยมาติดในพื้นที่ปัจจุบัน

ล้อเกวียนแห่งตำนาน สืบสานประเพณี สักการะแม่ชี-พ่อเถร สวยเด่นผ้าทอมือ เลื่องลือความสามัคคี ของดีข้าวปลอดสาร สืบชาติพันธุ์ลาวครั่ง เด่นดังภาษาถิ่น

มีการจัดตั้งกลุ่มโฮมสเตย์เพื่อให้บริการแก่นักท่องเที่ยว ซึ่งบ้านนาปลาจาดให้ความสำคัญในด้านการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม โดยได้กำหนดการดูแลและกำหนดขอบเขตป่าชุมชนไว้อย่างชัดเจน มีเขตอนุรักษ์พันธุ์ปลา อนุรักษ์พันธุ์เขียดแลว กิจกรรมบวชป่าชุมชน ทำฝายชะลอน้ำ บวชป่า บวชปลา กิจกรรมปลูกต้นไม้ในวันสำคัญต่าง ๆ

ชุมชนบ้านเหมืองแพร่ บ่อเกลือสินเธาว์โบราณทรัพยากรที่ลำค่าที่สุดในยุคสมัยโบราณ อีกทั้งยังเป็นเมืองชายแดนระหว่างไทยและลาว แต่เราจะเห็นถึงความสัมพันธ์ในชุมชนที่เชื่อมโยงเข้าหากันโดยไม่แบ่งแยกพรมแดน

ชุมชนชาวลัวะเล็ก ๆ ในตำบลขุนน่าน หมู่บ้านที่มีประชากรเพียงร้อยกว่าครัวเรือน แต่มากด้วยความสุขสงบ อุดมด้วยทรัพยากร และเจริญด้วยวัฒนธรรมเก่าแก่ที่ชาวบ้านพร้อมใจกันสืบสาน

พื้นที่พหุวัฒนธรรมทางศาสนา หลากหลายประเพณีชาวปกาเกอะญอ

หมู่บ้านที่แยกตัวออกมาจากบ้านนาตะกรุด หมู่ 1 ลักษณะเป็นพื้นที่ราบสลับกับเนินเขา อยู่ห่างจากอำเภอศรีเทพไม่มากนัก 

แหล่งท่องเที่ยวและแหล่งเรียนรู้วัฒนธรรมประเพณีของพี่น้องชาติพันธุ์ดาราอาง การแต่งกายผ้าทอที่โดดเด่น ธรรมชาติสวยงาม

บ้านปลายคลองตง กลุ่มมานิกลุ่มใหญ่ที่มีวิถีดำรงชีพบริเวณที่ราบบนภูเขาป่าต้นน้ำคลองตงเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเทือกเขาบรรทัด 

บ้านแม่ผาปู เป็นชุมชนที่มีวิถีชีวิตคู่กับลำห้วย "แม่ผาปูโกละ" พร้อมด้วยวัฒนธรรมประเพณีผูกข้อมือ "กี่จึ๊" อันสะท้อนให้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างชุมชนชาติพันธุ์ปกาเกอะญอกับการทำเกษตรกรรม