“ไทพวนบ้านหม้อ” เป็นคนขยันทํามาหากิน ชอบทําบุญทําทาน โดยมากอยู่กันแบบครอบครัวใหญ่ ดังคำกล่าวว่า “กิ๋นข๋าวฮ่วมพา กิ๋นปลาฮ่วมถ้วย กิ๋นกล้วยฮ่วมหวี กิ๋นปีฮ่วมกาบ อาบน้ำฮ่วมท่า” แสดงถึงความรักความผูกพันในครอบครัว และความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน

ชุมชนท้องถิ่นที่คนในชุมชนมีความขยันในการดำรงชีพโดยอาศัยภูมิปัญญาท้องถิ่นของตนเอง 

ชุมชนเมืองกึ่งชนบทที่ยังยึดมั่นในการปฏิบัติตนตามประเพณีฮีตสิบสองของอีสานอย่างเคร่งครัด แม้จะอยู่ใกล้กับศูนย์กลางการขยายตัวของอำเภอนาดูน

ชุมชนที่มีชาติพันธุ์ลาวเวียงจันทน์ ที่ถูกกวาดต้อนมาในปี พ.ศ. 2388 กระทั่งได้มาสร้างชุมชนอาศัยอยู่ชื่อบ้านเกาะจันทน์ หรือ ดอนเวียงจันทน์ ในปัจจุบัน 

แพทย์แผนไทย สมุนไพร หมอพื้นบ้าน การอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมและประเพณีท้องถิ่น

พระพุทธรูปโบราณประจำชุมชนบ้านลาด

ชุมชนอายุกว่า 200 ปี มีอาหารพื้นบ้านอย่าง หมกเจ๊าะปลากรายและปิ้งอั่วปลาที่หาทานได้ยาก

มีถั่วลิสงเป็นพืชประจำตำบล และได้แปรรูปถั่วลิสงเป็นผลิตภัณฑ์ขนมถั่วตัดเป็นเอกลักษณ์ของชุมชน

ชุมชนชาวโย้ยที่อากาศอำนวยได้มีการจัด "วันไทโย้ย" ในวันขึ้น 6 ค่ำ เดือน 6 เพื่อรำลึกถึงบรรพบุรุษ เป็นประจำทุกปี วันไทโย้ยจึงถือเป็นวันแห่งการเฉลิมฉลองชาติพันธุ์และเผยแพร่อัตลักษณ์ของชาวไทโย้ยต่อสาธารณชน ซึ่งนับว่าเป็นเทศกาลสำคัญที่ชาวไทโย้ยที่มีความโดดเด่นและปรากฏให้เห็นได้อย่างชัดเจนในปัจจุบัน

ชุมชนอีสานดั้งเดิมที่รักษาขนบทำเนียมประเพณีอย่างเหนียวแน่น

ป่าโคกสำคัญของคนท้องถิ่นและมีการเปลี่ยนแปลงหลังการเข้ามาของมหาวิทยาลัยมหาสารคาม

ชาวบ้านมีการปรับตัวได้ดีเมื่อเกิดภัยทางธรรมชาติเพราะด้วยอยู่ติดกับลำน้ำชีเมื่อฝนตกหนักน้ำมักจะท่วมหมู่บ้าน จึงทำให้ชาวบ้านปรับตัวได้เมื่อเกิดอุทกภัย