-
วัด ชุมชน และวิถีชีวิตของผู้คนกับสายน้ำ มนต์เสน่ห์ริมคลองบางคูเวียง พื้นที่ทางวัฒนธรรมเก่าแก่สู่การพลิกฟื้นเศรษฐกิจชุมชน
-
ชุมชนที่มีระบบคมนาคมสะดวก ทั้งถนนสายหลักซอยย่อย เข้าถึงระบบขนส่งสาธารณะได้ง่าย มีเอกลักษณ์ด้านวัฒนธรรมประเพณี ชาวบ้านยังคงอนุรักษ์ประเพณีดั้งเดิมและภูมิปัญญาท้องถิ่น ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมทางศาสนา การผลิตสินค้าจากใบเตย งานหัตถกรรม และการทำขนมไทยแบบดั้งเดิม เช่น ขนมชั้น ขนมตะโก้ และขนมทองหยิบ และที่สำคัญชุมชนพูนบำเพ็ญยังเป็นชุมชนที่มีการส่งเสริมการท่องเที่ยวในชุมชน ได้แก่ การเยี่ยมชมวัด การล่องเรือชมคลอง และการเรียนรู้วัฒนธรรมท้องถิ่น
-
‘กุฎีเจริญพาศน์’ นับว่าเป็นสถาปัตยกรรมที่มีความแปลกตาตามรูปแบบอาคารขนมขิงที่ผสมผสานไปกับของศาสนาอิสลามที่เชื่อมสายสัมพันธ์ของชุมชนและศาสนา
-
ชุมชนเก่าแก่ที่มีประวัติศาสตร์มาอย่างยาวนับตั้งแต่สมัยสุโขทัยหรือต้นอยุธยา ทำให้ภายในชุมชนจึงมีวัดเก่าอย่างวัดสาขลาที่มีโบราณสถานเจดีย์เก่าอยู่ นอกจากนี้ยังมักมีพิพิธภัณฑ์ต่างๆที่จัดแสดงของเก่าโบราณที่หาได้จากภายในชุมชน ทั้งนี้ภายในชุมชนปัจจุบันชาวบ้านส่วนใหญ่ยังมีการประกอบอาชีพทำประมง เลี้ยงกุ้ง ปู หอย จับปลา ซึ่งด้วยวิถีนี้ทำให้จึงมีการผลิตสินค้าแปรรูปอันเกี่ยวกับของทะเลต่างๆมากมายในชุมชนแห่งนี้ด้วย โดยผลิตภัณฑ์แปรรูปที่ขึ้นชื่อและโดดเด่นที่สุดจนเป็นของดีของชุมชนสาขลาก็คือกุ้งเหยียดนั่นเอง
-
ชุมชนตลาดวัดลำพญาเป็นชุมชนการค้าริมแม่น้ำนครชัยศรี ที่มีการเปิดขายสินค้าหรือผลิตผลจากชาวบ้านในชุมชน โดยภายในตลาดมีสินค้าบริโภค เช่น อาหารคาวหวานต่าง ๆ ทั้งแบบสดและแบบแปรรูป ทั้งนี้นอกจากตลาดแล้วภายในชุมชนยังมีพิพิธภัณฑ์พื้นบ้านตลาดน้ำวัดลำพญา ซึ่งจัดแสดงของเก่าและของใช้พื้นบ้านท้องถิ่นที่หาดูยากในอดีตให้แก่นักท่องเที่ยวได้เยี่ยมชม
-
ชุมชนย่านการค้าขนาดใหญ่ของเมืองนครปฐม คาบเกี่ยวบริเวณสำคัญตั้งแต่ตลาดเมืองนครปฐม สถานีรถไฟนครปฐมและพระปฐมเจดีย์ โดยมีลักษณะของอาคารส่วนใหญ่เป็นตึกแถวร้านค้าและที่พักอาศัยที่ทันสมัยและอยู่รวมกันอย่างหนาแน่นในบริเวณโดยรอบของ 2 ฝั่งของเส้นทางรถไฟ ถนนราชดำเนินและถนนหน้าพระ
-
ตลาดน้ำท่าคาที่ยังคงรักษาไว้ได้อย่างดี คือ การกําหนดเวลาของการมีตลาดน้ำที่เรียกว่า “นัด” หรือการกำหนดวันค้าขายจากน้ำขึ้นน้ำลง โดยในหนึ่งเดือนจะมีนัดอยู่ 6 ครั้ง ได้แก่ วัขึ้น 2 ค่ำ ขึ้น 7 ค่ำ ขึ้น 12 ค่ำ แรม 2 ค่ำ แรม 7 ค่ำ และแรม 12 ค่ำ
-
ชุมชนเลื่อนฤทธิ์มีการพบซากโบราณวัตถุในบริเวณชุมชน ไม่ว่าจะเป็นเศษจาน ชาม แก้ว กระเบื้อง เกือกม้า ประตู หลังคา ไพ่นกกระจอก ไปจนถึงซากหมู สะท้อนให้เห็นคุณค่าทางประวัติศาสตร์ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 4 มาจนถึงปัจจุบัน