บ้านเมืองเสือที่มาของชื่ออำเภอพยัคฆภูมิพิสัย เป็นชุมชนโบราณในยุคโลหะตอนปลายในพื้นที่ทุ่งกุลาร้องไห้ เป็นชุมชนที่ใช้ภาษาเขมรและเริ่มใช้ลดลงหลังจากวัฒนธรรมลาวเข้ามาในพื้นที่ 

ปลูกข้าวพันธุ์ดี การเกษตรปลอดสารพิษ พัฒนาคุณภาพด้วยวิถีพอเพียง คิดอยู่อย่างเอื้ออาทร ราษฎรมีส่วนร่วมในการพัฒนา

“ผ้าไหมเนื้องาม ขนานนามบ้านดู่” ชุมชนเก่าแก่กับวิถีชีวิตวัฒนธรรมท้องถิ่นที่เป็นเอกลักษณ์ สู่การส่งเสริมกลุ่มอาชีพของสมาชิกในชุมชนเพื่อสร้างรายได้และเป็นการอนุรักษ์มรดกภูมิปัญญาอัตลักษณ์ชุมชน

หมู่บ้านที่เกิดจากการอพยพของผู้คนจากพื้นที่จังหวัดสุรินทร์ เนื่องจากมีพื้นที่ชายแดนติดต่อกับประเทศเพื่อนบ้าน ชาวบ้านตะโกทำนาดำกันมาตั้งแต่เริ่มตั้งหมู่บ้านเรื่อยมาตราบจนปัจจุบัน

ชุมชนเกษตรกรรมที่มีการนำพืชสมุนไพรมาใช้ประโยชน์และแปรรูป 

ด้วยความเชื่อท้องถิ่นที่ยังคงผูกติดจิตวิญญาณการนับถือผีบรรพบุรุษจึงปรากฏ พิธีการเลี้ยงผีปู่ตา พิธีกรรมสัญลักษณ์แห่งการนับถือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ยังคงจัดขึ้นเป็นประจำทุกปี 

หมู่บ้านนาจอกเป็นที่รู้จักของคนท้องถิ่นเมืองนครพนมว่าเป็น “หมู่บ้านคนเวียดนาม” แต่ปัจจุบันบ้านนาจอกเริ่มเป็นที่รู้จักของชาวไทย และชาวเวียดนามในฐานะแหล่งท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ในนาม “หมู่บ้านมิตรภาพไทย-เวียดนาม”

ชุมชนบ้านท่าล้ง มีการจักรสานเป็นงานฝีมือที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนานของชาวบรูบ้านท่าล้ง ซึ่งนอกจากอาชีพทำไร่ทำนาแล้ว อาชีพจักรสานก็เป็นหนึ่งอาชีพที่สร้างรายได้ในชาวบ้าน

มีถั่วลิสงเป็นพืชประจำตำบล และได้แปรรูปถั่วลิสงเป็นผลิตภัณฑ์ขนมถั่วตัดเป็นเอกลักษณ์ของชุมชน

อนุรักษ์วัฒนธรรม สูงล้ำเจ้าปู่ตา คงคุณค่าภาษาถิ่น ขจัดสิ้นยาเสพติด

ชุมชนชานเมืองที่มีความเป็นมายาวนานก่อนการตั้งเมืองมีการเคลื่อนย้ายพื้นที่เพื่อหาพื้นที่ตั้งบ้านที่เหมาะสมกับการตั้งบ้านเรือนในทุกๆด้าน ปัจจุบันยังเป็นพื้นที่รองรับการขยายตัวของเมืองมหาสารคามที่เติบโตขึ้นเรื่อยๆ

ร่วมไหว้ขอพรปู่ตาแสง ภูมิปัญญาทอผ้าลายขิด เครื่องจักสานจากกก อัศจรรย์เกษตรอินทรีย์ ชีวีวิถีหัตถกรรมตีเหล็ก