ชุมชนห้วยสะพานสามัคคี พื้นที่ที่อุดมไปด้วยทรัพยากรทางธรรมชาติ ป่าชุมชน แหล่งภูมิปัญญา มรดกทางวัฒนธรรม และการจัดการท้องถิ่นเพื่อเสริมสร้างศักยภาพชุมชน

ชาวปกาเกอะญอ บ้านแม่อุมพาย มีวิถีชีวิตเกี่ยวพันกับการทำไร่หมุนเวียน โดยชาวบ้านจะทำไร่ร่วมกันในที่ดินผืนใหญ่ผืนเดียวหมุนเวียนในระยะ 7 ปี โดยคำนึงถึงสิ่งแวดล้อมควบคู่ไปกับการทำไร่หมุนเวียนอย่างเป็นระบบ ทำให้ดิน น้ำ ป่าไม้ มีความอุดมสมบูรณ์ และสามารถทำการเกษตรได้อย่างยั่งยืน

ชุมชนเต็มไปด้วยทุ่งนา มีการทำนา ปลูกข้าว มีสวนยางพารา พึ่งพาเศรษฐกิจพอเพียง

วัดดอนชัย, พระธาตุจอมมุนีศรีดอนชัย

แตงโมหวาน

ชุมชนเกษตรกรรมบนดอยสูง หมู่บ้านเกษตรอินทรีย์ Organic village แห่งแรกของจังหวัดเชียงใหม่

ผลิตภัณฑ์ชุมชน การทอเสื่อกก ที่ถูกนำสานทอด้วยความละเมียด มีทั้งลวดลายกาฬสินธ์ุ ลายยโสธร ลายคนแคระ นิยมทำจากต้นกกราชินี

วัดปิยาราม สร้างโดยเจ้าเมืองเชียงใหม่เป็นเพื่ออุทิศให้โอรส มีพระพุทธรูปในโพรงของต้นไม้ใหญ่ ชาวบ้านเรียกว่า วัดพระเจ้านั่งโกร๋น (นั่งโพรงไม้) ต่อมาทางราชการเวนคืนที่ชาวบ้าน ย้ายชาวบ้านมาอยู่ทางหน้าวัดและเรียกวัดใหม่ว่า วัดป่าแงะ

น้ำตกขุนต๊ำ จำปาทองลือชื่อ ศักดิ์สิทธิ์คือพระธาตุโป่งขาม ลือนามแดนข้าวโพดหวาน เล่าขานถิ่นสาวงาม โดดเด่นวัฒนธรรมล้านนา ผลิตภัณฑ์ผักตบชวา ภูมิปัญญาท้องถิ่น

คลองสำโรงพื้นที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ท้องถิ่น และชุมชนขนาดใหญ่กับพัฒนาการทางสังคม จากการขยายตัวของชุมชนเมือง

การตั้งถิ่นฐานอยู้ริมแม่น้าลำคลอง ซึ่งเป็นที่ราบลุ่มเพื่อประกอบอาชีพเกษตรกรรม อยู่รวมกันเป็นกลุ่มที่ตำบลป่าตาลแห่งนี้จากการที่บรรพบุรุษได้อพยพมาจากเวียงจันทน์จึงได้นำวัฒนธรรมของชาวเวียงจันทน์มาใช้ในการดำรงวิถีชีวิต

ชุมชนกลุ่มชาติพันธุ์ลาวโซ่ง ที่ศรัทธาในศาสนาคริสต์ ทั้งยังมีเอกลักษณ์โดดเด่นในเรื่องของการแต่งกายของกลุ่มชาติพันธุ์