บ้านตีทอง ข้างวัดสุทัศนเทพวราราม เป็นชุมชนลาวจากเวียงจันทน์และหลวงพระบาง อพยพมาแต่ครั้งต้นกรุงรัตนโกสินทร์ เป็นช่างตีทองคำเปลวสำหรับปิดพระพุทธรูป รวมทั้งใช้ในการตกแต่งงานศิลปกรรมต่าง ๆ  

มีพืชเศรษฐกิจที่สร้างรายได้ให้แก่ชุมชน เช่น การปลูกมะเขือเทศ และยังคงมีประเพณีและวัฒนธรรมที่ยังคงรักษาและสืบทอดต่อกันมา เช่น การรักษาอาการเจ็บปวดด้วยหมอเหยา

หนองเรือตระการ จักสานไม้ไผ่ ไก่ย่างทางพาด ตลาดกะหล่ำ เลิศล้ำเพชรพลอยเจียระไน พระใหญ่ภูเม็งทอง

ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กตลาดเก่า และศูนย์บริการสาธารณสุข 2

เป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของอำเภอวาปีปทุมและเป็นสถานที่ซึ่งเป็นศูนย์กลางด้านประเพณีของคนในตำบลเสือโก้ก คือประเพณีสรงกู่โบราณสถาน นมัสการหลวงปู่ชุน

ชุมชนชาวมอญที่มีอายุยาวนานมากกว่าสองศตวรรษ แหล่งมรดกทางภูมิปัญญาภาพจิตรกรรมฝาผนังตั้งแต่สมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นที่สลักลวดลายอย่างวิจิตรงดงามไว้บนฝาผนังวัดคงคาราม อีกทั้งยังมีพิพิธิธภัณฑ์พื้นบ้านรวบรวมศิลปะของมีค่าของชาวมอญมาตั้งแต่ยุคโบราณกาล

กระบวนการชุมชนเพื่อพัฒนาชุมชนท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ที่มีหาดทรายทุ่งนุ้ย ป่าชายเลน เป็นทรัพยากรธรรมชาติที่สมบูรณ์ของท้องถิ่น

ชุมชนที่ตั้งซ้อนทับอยู่บนเมืองโบราณนครจำปาศรี ปรากฏหลักฐานทางโบราณวัตถุสถานในวัฒนธรรมก่อนประวัติศาสตร์ ทวารวดี และวัฒนธรรมเขมร 

ชุมชนเข้มแข็ง มีแหล่งน้ำจืดขนาดใหญ่เพื่อการเกษตรเพียงพอ มีความอุดมสมบูรณ์ อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ถูกสุขลักษณะ ได้รับสวัสดิการครบครัน คนมีคุณภาพชีวิตดี ภายใต้เศรษฐกิจพอเพียง

หมู่บ้านขนาดเล็ก มีกิจกรรมการอนุรักษ์ป่าชุมชน มีทรัพยากรทางธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ โดดเด่นด้านการทักทอผ้าย้อมครามที่มีคุณภาพและมีลวดลายที่มีเอกลักษณ์