-
-
ชุมชนชาติพันธุ์ลาวเวียงที่มีการตั้งถิ่นฐานอยู่บริเวณใกล้กับแม่น้ำแม่กลอง ผู้คนในชุมชนยังคงมีการยึดถือขนบธรรมเนียมประเพณี วัฒนธรรมของบรรพบุรุษชาวลาวเวียงสืบต่อมาจนถึงปัจจุบัน ได้แก่ การตั้ง "ศาลปู่ตา" การประกอบพิธีกรรมที่เกี่ยวเนื่องกับวิถีชีวิต อาหาร และการแต่งกาย
-
-
ชุมชนชาวอีสานที่อพยพย้ายถิ่นฐานมาอาศัยอยู่ในพื้นที่ภาคเหนือที่ยังคงรักษาวิถีวัฒนธรรมแบบอีสานผสมผสานกับวัฒนธรรมล้านนาได้อย่างลงตัว
-
ชุมชนย่านการค้า ที่มีพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นดินร่วนปนทรายเหมาะแก่การเพาะปลูกผักและผลไม้ มีแม่น้ำเพชรบุรีและคลองชลประทานไหลผ่าน สินค้าที่ขึ้นชื่อ เช่น ชมพู่ทองสามสีและผลิตภัณฑ์จากต้นตาล เป็นต้น
-
ตลาดเล็ก ๆ ริมน้ำ ที่โดดเด่นในการขายของผลิตภัณฑ์จากชุมชน ตลาดแห่งนี้ถือเป็นสถานที่ท่องเที่ยวหนึ่งที่น่าสนใจด้วยบรรยากาศร่มรื่นติดริมน้ำ อาหารอร่อยและผู้คนเป็นมิตร เหมาะอย่างยิ่งในการท่องเที่ยวพักผ่อนของผู้คนในวันหยุดสั้น ๆ
-
"ล่องแพ ชมวิวเขาจมป่า ทัศนาป่าชายเลน ตื่นตาอุโมงค์โกงกาง ทะเลแหวกสุดอลัง สิเน่ห์ล้ำเมืองตรัง"
-
วิถีชุมชน กลุ่มอาชีพเหนี่ยวแน่น มัสยิดโต๊ะปาแกะสถานที่รวมความเป็นหนึ่งเดียวของชุมชน
-
รำมะนาติงติงแว่วผะแผ่วเสียง สาดสำเนียงเรียงฝากสทึงสาย ล่องปาจักคืนแดนดินถิ่นพรรณราย ละเลียบชายจากฝั่งสังกาเล
-
เป็นชุมชนเก่าแก่ที่มีการรวมตัวของผู้คนในชุมชนโดยใช้ภูมิปัญญาในการทำสวนผลไม้ที่มีมาอย่างยาวนานกว่า 100 ปีมาเป็นจุดขายของชุมชน โดยมีการเปิดกิจกรรมและแหล่งท่องเที่ยวที่เชื่อมโยงกับวิถีชีวิตเกษตรในแก่ผู้คนภายนอก ทั้งนี้จากภูมิปัญญาการทำสวนภายในชุมชนทำให้พื้นที่เป็นแหล่งที่มีผลไม้ที่ขึ้นชื่อ เช่น ทุเรียน เงาะสีชมพู ระกำ มังคุด
-
ชุมชนชาวผู้ไทที่มีวัฒนธรรม ประเพณี ภาษา ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว โดดเด่นในเรื่องการทอผ้าไหมแพรวา โดยเริ่มตั้งแต่ปลูกหม่อนที่เป็นวัตถุดิบในการผลิต จนกลายเป็นผ้าแพรวาที่มีความงดงาม จึงได้ชื่อว่าเป็น “ต้นน้ำแพรวา ราชินีแห่งไหม”
-
ชุมชนที่มีความหลากหลายของทรัพยากรธรรมชาติ บนพื้นฐานของประเพณีความเชื่อและวัฒนธรรม