วัด ชุมชน และวิถีชีวิตของผู้คนกับสายน้ำ มนต์เสน่ห์ริมคลองบางคูเวียง พื้นที่ทางวัฒนธรรมเก่าแก่สู่การพลิกฟื้นเศรษฐกิจชุมชน

ชุมชนที่มีวัดจำปาเป็นศูนย์กลาง มีประเพณีประจำปีที่ต้องห้ามพลาด อย่างประเพณีชักพระ รวมถึงภูมิปัญญาท้องถิ่นศิลปกรรมบนกาบกล้วยหรือการแทงหยวกกล้วยที่เป็นเอกลักษณ์

“สปันก้าวหน้า พัฒนาคุณภาพชีวิต ฟื้นฟูเศรษฐกิจชุมชน แก้ปัญหาความยากจนยั่งยืน”

บ้านขอบด้ง หมู่บ้านที่ได้รับการส่งเสริมจากสถานีเกษตรหลวงอ่างขาง ให้ปลูกไม้ผลเมืองหนาว อาทิ สตอเบอรี่ บ๊วย ท้อ ถือเป็นอาชีพหลักที่สร้างรายได้ให้กับชาวลาหู่ อีกทั้งยังได้รับการส่งเสริมจากโครงการหัตถกรรมในมูลนิธิของสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ทำกำไลหญ้าอิบูแค เพื่อจำหน่ายให้แก่นักท่องเที่ยวที่เดินทางมาท่องเที่ยวในหมู่บ้าน

วัดป่าตึง วัดที่หลวงปู่หล้าเคยเป็นเจ้าอาวาส จนกระทั่งท่านละสังขารในปี พ.ศ. 2536  หลวงปู่หล้าท่านได้รับสมญานามจากศรัทธาญาติโยมว่ามีญาณวิเศษที่สามารถล่วงรู้เหตุการณ์ข้างหน้าได้ จนชาวบ้านทั่วไปเรียกท่านว่า “หลวงปู่หล้าตาทิพย์”

วัดเวฬุวัน

ปอเนาะดารุลอูโลมนิบงบารู สถาบันการศึกษาเก่าแก่ที่อยู่คู่ชุมชน เป็นสถานที่ผลิตผู้มีความรู้ด้านศาสนามาหลายรุ่น

ชุมชนคนอีสาน อายุกว่าร้อยปี ยังมีชาวบ้านรุ่นบุกเบิกหลงเหลือให้บอกเล่าเรื่องราวในอดีต

ชุมชน "บ้านถ้ำผึ้ง" มีการอยู่อาศัยแบบช่วยเหลือกันด้วยความรักใคร่สามัคคี ประกอบกับเป็นพื้นที่มีธรรมชาติอันสมบูรณ์ และมีวัฒนธรรมชุมชนที่โดดเด่น กระทั่งได้รับรางวัลชุมชนยอดเยี่ยมในปี พ.ศ. 2551

เกาะพยามถูกล้อมรอบด้วยต้นไม้เขียวขจี มีสีน้ำทะเลเป็นสีเขียวมรกต และสถานที่ที่สำคัญที่นักท่องเที่ยวมักจะไปถ่ายรูป ประกอบกับวิวทิวทัศนียภาพที่งดงาม ส่งผลให้เกาะพยามได้รับขนานนามว่าเป็น “เกาะมัลดีฟส์” แห่งเมืองไทย