ชุมชนริมคลองที่มีวัดประดู่เป็นศูนย์รวมทางจิตใจของผู้คนในชุมชน อีกทั้งยังเป็นเส้นทางประพาสของรัชกาลที่ 5 จนเกิดเป็นพิพิธภัณฑ์เครื่องราชศรัทธา

ชุมชนเกษตรกรรมโคนมที่มีเชื้อสายชาวไทยเขินและคนพื้นเมือง

เมืองชายแดนระหว่างประเทศไทยกับเมียนมาที่เมืองเหมียวดี ตลาดการค้าชายแดนที่สำคัญของภาคเหนือตอนล่าง เส้นทางสู่อินโดจีนบนถนนทางหลวงหมายเลข 12  และถนนสายเอเชียหมายเลย AH1

.

บึงน้ำใส แหล่งกำเนิดปลามังกร

เป็นหมู่บ้านกะเหรี่ยงโพล่งที่มีการทอผ้าลายจกกี่เอวที่สวยงามเป็นเอกลักษณ์ ของชุมชนลุ่มน้ำแม่ขนาด

"บ้านห้วยกุ๊บกั๊บ" จุดหมายอันพึงปรารถนาของนักเดินทางพิชิตขุนเขาและสายหมอก

เลโคะ หมู่บ้านชาวกะเหรี่ยงโปว์เล็ก ๆ ที่ยังคงประกอบอาชีพดั้งเดิม คือ การจักสานและทอผ้า ซึ่งช่างหัตถกรรมที่นี่มีฝีมือดี ต่อมาจึงได้พัฒนาหมู่บ้านเป็นหมู่บ้าน OTOP นวัตวิถี เพื่อเพิ่มมูลค่าให้กับสินค้าของชุมชน นอกจากนี้ชาวบ้านยังปลูกกาแฟ ซึ่งเอกลักษณ์ของกาแฟบ้านเลโคะ คือ ต้นกาแฟปลูกในพื้นที่ที่ไม่สูงมากนักหากเทียบกับกาแฟของที่อื่น แต่เป็นต้นกาแฟที่ได้รับดิน น้ำ และอากาศที่อุดมสมบูรณ์ โดยจัดตั้งเป็นกลุ่มวิสาหกิจชุมชนกาแฟธรรมชาติบ้านเลโคะ

ชุมชนที่ดำรงวิถีตามประเพณีทางภาคอีสาน อีกทั้งยังปรากฏมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม หมอลำสินไซ ที่นำมาบูรณาการพัฒนาพื้นที่ป่าสู่อุทยานการเรียนรู้สินไซ

ชุมชนเก่าแก่คู่เมืองสงขลา ย่านธุรกิจการค้า และสถานบันเทิงในอดีต และประวัติศาสตร์เหตุการณ์สำคัญของชุมชนที่น่าสนใจ