ภายในวัดบ้านนกออก มีพระอุโบสถหรือสิม อายุกว่า 200 ปี และหอไตรกลางน้ำ ซึ่งสันนิษฐานว่าสร้างขึ้นตั้งแต่ช่วงต้นรัตนโกสินทร์

วัฒนธรรมมอญรามัญ วัดดอนกระเบื้อง จุดศูนย์รวมชุมชน ที่มีอายุเก่าแก่สืบมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 2 

ชุมชนที่มีโรงงานเผาถ่านด้วยไม้โกงกาง บรรพบุรุษมีการหาเลี้ยงชีพแบบหากินในคลอง

ชุมชนชาวมอญที่มีภูมิลำเนาเดิมจากหมู่บ้านกะมาวัก แคว้นหงสาวดี ที่ได้อพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานเป็นเวลานานกว่า 200 ปี และได้มีความพยายามที่จะฟื้นฟู สืบสาน และอนุรักษ์ประเพณีวัฒนธรรมของชาวมอญให้คงอยู่ ด้วยการก่อตั้งศูนย์ส่งเสริมวัฒนธรรมพื้นบ้านไทย-รามัญ เพื่อเผยแพร่วัฒนธรรมชาวมอญในรูปแบบการจัดนิทรรศการให้แก่กลุ่มผู้สนใจและกลุ่มนักท่องเที่ยวได้เข้ามาศึกษาเยี่ยมชม

บ้านเจดีย์ทอง หนึ่งในชุมชนมอญที่ตั้งอยู่ในอำเภอสามโคก มี "วัดเจดีย์ทอง" ตั้งตระหง่านอยู่บริเวณริมฝั่งทางด้านทิศตะวันตกของแม่น้ำเจ้าพระยา ซึ่งสันนิษฐานว่าสร้างขึ้นในช่วงต้นกรุงรัตนโกสินทร์ เป็นทั้งศาสนสถานประกอบพิธีกรรมและศูนย์รวมจิตใจของคนในชุมชน

ชุมชนริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ชุมชนที่มีวิถีชีวิตความเป็นอยู่ผูกพันกับธรรมชาติ แหล่งวัฒนธรรมประเพณีอันเก่าแก่ของชาวไทยเชื้อสายมอญ 

ชุมชนชาวมอญที่มีอายุยาวนานมากกว่าสองศตวรรษ แหล่งมรดกทางภูมิปัญญาภาพจิตรกรรมฝาผนังตั้งแต่สมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นที่สลักลวดลายอย่างวิจิตรงดงามไว้บนฝาผนังวัดคงคาราม อีกทั้งยังมีพิพิธิธภัณฑ์พื้นบ้านรวบรวมศิลปะของมีค่าของชาวมอญมาตั้งแต่ยุคโบราณกาล

ชุมชนชาวมอญที่มีการอพยพเข้ามาอยู่อาศัยในพื้นที่ตั้งแต่สมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น ผู้คนในชุมชนยังคงมีการสืบต่อวัฒนธรรมประเพณีของชาวมอญแบบดั้งเดิมเอาไว้ ได้แก่ การนับถือผี และมีวัดอมรญาติสมาคม หรือวัดมอญ เป็นศาสนสถานสำคัญประจำชุมชน

ชุมชนรามัญกลุ่มสุดท้ายแห่งเมืองหริภุญไชยผู้เชื่อว่าตนสืบเชื้อสายมาจากชาวมอญตั้งแต่สมัยหริภุญไชยพร้อมกับการกำเนิดของพระนางจามเทวีดังหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่ปรากฏที่วัดเกาะกลางและตำนานโยนกนคร 

การรวมตัวกันของผู้คนจากหลายพื้นที่เพื่อแสวงหาคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น จนกลายเป็นชุมชนท่ามกลางธรรมชาติที่มีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ และมีวิถีวัฒนธรรมท้องถิ่นที่เป็นเอกลักษณ์

ชุมชนชาวไทยรามัญที่สามารถรักษาอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์ได้อย่างเข้มข้นในด้านภาษา ศาสนา ความเชื่อ ประเพณี และเทศกาล จนปรากฏเห็นอย่างเด่นชัด เป็นที่รู้จักและจดจำได้ในวงกว้าง

ชุมชนมอญโบราณกับภูมิปัญญาท้องถิ่น การทำสไบมอญที่มีความเป็นเอกลักษณ์ เพื่อการรักษามรดกอันล้ำค่าของกลุ่มชาติพันธุ์ สู่การสร้างสรรค์ลวดลายบนผืนผ้า