ชุมชนชนบทที่พึ่งพาธรรมชาติมีความเชื่อและสักการะหลวงปู่ซุน ติกขปัญโญ 

ชุมชนท่องเที่ยวที่มี “ฮูปแต้ม” อายุเก่าแก่กว่า 200 ปี ซึ่งเป็นภาพเขียนสีบนผนังของพระอุโบสถหรือ “สิม” ในภาษาอีสาน เป็นท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมที่สำคัญของจังหวัดมหาสารคาม

จุดเด่นของชุมชนเเห่งนี้ คือ การดำรงอยู่แบบเครือญาติ อยู่แบบพี่น้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน เคารพผู้อาวุโส ซึ่งตรงกันข้ามกับสถานการณ์ในสังคมของอีสานที่มีเเนวโน้มลดลงท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงของกระเเสโลกาภิวัตน์

ชุมชนที่มีการทำขนมจีนจำหน่ายเป็นจำนวนมาก

ชุมชนเข้มแข็ง มีแหล่งน้ำจืดขนาดใหญ่เพื่อการเกษตรเพียงพอ มีความอุดมสมบูรณ์ อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ถูกสุขลักษณะ ได้รับสวัสดิการครบครัน คนมีคุณภาพชีวิตดี ภายใต้เศรษฐกิจพอเพียง

บ้านศรีฐาน ชุมชนที่มีการสืบทอดภูมิปัญญาการทำหมอนขวานผ้าขิด หนึ่งในสุดยอดของฝากจากจังหวัดยโสธร อุตสาหกรรมในครัวเรือนที่มีการพัฒนาลวดลายและรูปแบบจากภูมิปัญญาจนกลายเป็นสินค้าที่สร้างทั้งชื่อเสียงและรายได้ให้แก่ชุมชน 

พระยืนคู่เมือง ลือเลื่องเสื่อไทย ผ้าไหมและกันสาด สมเด็จอาจพุฒาจารย์

วิถีชีวิตชาวไทยโย้ย มีการทำการประมง และการประดิษฐ์เครื่องมือที่ใช้ในการดักจับสัตว์น้ำ

ชุมชนไทยพวนบ้านผือ วิถีชุมชนกลุ่มชาติพันธุ์ที่ยังคงเสน่ห์อัตลักษณ์ท้องถิ่น ทั้งวิถีชีวิต ภูมิปัญญา ความเชื่อความศรัทธา มรดกวัฒนธรรมอันทรงคุณค่าและมีเอกลักษณ์

หมู่บ้านเก่าแก่ที่มีประวัติศาสตร์การตั้งถิ่นฐานของชาวมอญมากว่า 200 ปี 

ในชุมชนบ้านโนนสำราญ ยังคงมีสังคมที่ช่วยเหลืออาทรกัน ทั้งยังมีแหล่งเรียนรู้ศูนย์วิสาหกิจชุมชนผู้ผลิตเห็ดถังเช่า ซึ่งปัจจุบันหันมาเพาะเนื้อเยื่อแอปเปิ้ล ที่จะกลายเป็นพืชเศรษฐกิจต่อไปในอนาคต

บ้านขี้เหล็กใหญ่ เกาะซึ่งถูกห้อมล้อมด้วยสายน้ำซึ่งรุ่มรวยไปด้วยอัตลักษณ์คนชาติพันธุ์ไทโส้ วิถีชีวิตเรียบง่าย งดงามถ่ายทอดผ่านพิพิธภัณฑ์มีชีวิต อุดมสมบูรณ์ด้วยธรรมชาติสมกับประโยคที่ว่า “ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว”