เคยเป็นพื้นที่ของชาวลัวะมาก่อน ต่อมามีการเคลื่อนย้ายกลุ่มคนและเข้ามาตั้งถิ่นฐานใหม่โดยกลุ่มชาติพันธุ์ปกาเกอะญอ มีการอยู่อาศัยและทำกินบนพื้นที่แห่งนี้มากกว่าร้อยปี เดิมเป็นหย่อมบ้านที่ขึ้นกับหมู่ที่ 6 บ้านแม่ลานคำ ต่อมาในปี พ.ศ. 2535 จึงได้ทำการแยกเป็นหมู่บ้านป่านอก หมู่ที่ 11

ชุมชนชาวปกาเกอะญอ พึ่งพิงธรรมชาติ ประกอบอาชีพการเกษตรแบบไร่หมุนเวียน

“สิม” อุโบสถโบราณและจิตรกรรมฝาผนัง (ฮูปแต้ม) มรดกทางวัฒนธรรมที่ทรงคุณค่าของชุมชนบ้านวังคูณ

พระพุทธรูปคู่เมืองพุทไธสงและผู้คนในละแวกใกล้เคียง ด้วยความศักดิ์สิทธิ์ขององค์หลวงพ่อบันดาลความสำเร็จให้กับผู้กราบไหว้

เมืองหน้าด่าน อำเภอเวียงแก่น ดินแดนสองฝั่งโขง ดำรงวัฒนธรรมชนเผ่า เหล้าอุหวานบ้านห้วยเอียน

ชุมชนไทดำ ที่มีอาณาเขตติดถนนทางหลวง อีกทั้งมีประเพณีวัฒนธรรม หัตถกรรมเสื้อผ้า และเครื่องจักสานของกลุ่มชาติพันธุ์ไทดำ

ชุมชนย่านเศรษฐกิจ

“สวนไทย ส่งเสริมเศรษฐกิจระดับรากหญ้า ยึดมั่นเศรษฐกิจพอเพียง สู่ชุมชนเข้มแข็ง”

มีวัดชัยมงคลพระอารามหลวงเป็นจุดเด่นของชุมชนนี้มีวัดชัยมงคลพระอารามหลวงเป็นจุดเด่นของชุมชน

ชุมชนพหุวัฒนธรรม จัดการทรัพยากรเข้มแข็ง วิถีชีวิตผูกพันกับธรรมชาติ

ถิ่นอำเภอเก่า มะพร้าวงาม ลือนามบ่อหว้า พัฒนาไทยทรงดำ

หัตถกรรมจักสาน เกษตรพอเพียง ไร่หมุนเวียน พอเพียงนำวิถี ลือชื่อพริกกะเหรี่ยงแดง