บ้านข้าวเม่า ปลาเผาเขาขาด ธรรมชาติสวนหิน ถิ่นไทพวน

ชุมชนที่มีความเจริญรุ่งเรืองในฐานะเมืองท่าริมชายฝั่งอันดามัน สถาปัตยกรรมสไตล์ชิโน-โปรตุกีส วัฒนธรรมการแต่งกายแบบบาบ๋า อาหารการกิน ตลอดจนวิถีชีวิตอันเรียบง่ายของชาวชุมชน

ชุมชนชาติพันธุ์ มีวัฒนธรรมถิ่นให้ได้ศึกษาเรียนรู้ ได้รับการส่งเสริมให้ปลูกกาแฟ อะโวคาโด แมคคาเดเมีย ลูกพลับ และเกาลัดเพื่อการดำรงชีพ ซึ่งอยู่ใกล้กับอุทยานภูหินร่องกล้าที่สามารถส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศวัฒนธรรมได้

สบป่องเป็นพื้นที่ชุมทางของคนหลากหลายกลุ่มชาติพันธุ์ เนื่องจากเป็นทางผ่านระหว่างอำเภอปาย-อำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน อีกทั้งยังเป็นพื้นที่ติดต่อค้าขายของคนในอำเภอปางมะผ้า มีกาดนัดวันอังคารซึ่งเป็นตลาดที่กลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆ ออกมาซื้อขายสินค้าอุปโภคและบริโภค

ชุมชนตั้งระหว่าง 2 จังหวัด คั่นด้วยคลอง พื้นที่โดยส่วนใหญ่ทำการเกษตร ถือเป็นพื้นที่สีเขียวของกรุงเทพฯ ยังคงดำรงรักษาวิถีชีวิต และประเพณีมอญอย่างเคร่งครัด 

บ้านห้วยน้ำกืน หมู่บ้านขนาดเล็กกลางหุบเขา ขึ้นชื่อในเรื่องของการปลูกชาและทำเมี่ยง เพราะมีไร่ชารายล้อมหมู่บ้าน จึงยึดอาชีพทำเมี่ยงส่งไปขายยังที่ต่าง ๆ ไร่ชาที่นี่ปลูกตามธรรมชาติแทรกตัวอยู่ตามบ้านแต่ละหลัง ไม่ได้เป็นแบบไร่ชาที่กว้างใหญ่เห็นเป็นขั้นบันไดชัดเจนเหมือนไร่ชาตามสถานที่ท่องเที่ยวอื่น ๆ และที่นี่ยังมีโรงผลิตชา นักท่องเที่ยวสามารถชมขั้นตอนการผลิตชาตั้งแต่การเก็บ คั่ว จนกลายมาเป็นชาหอม ๆ  

ชุมชนปกาเกอะญอที่อาศัยพึ่งพิงธรรมชาติ มีวิถีชีวิตการทำไร่หมุนเวียน เอกลักษณ์ทางชาติพันธุ์เฉพาะตน

หมู่บ้านกะเหรี่ยงโปว์ที่น้อมนำเศรษฐกิจพอเพียงสู่การพัฒนาคุณภาพชีวิต พื้นที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์ของป่าต้นน้ำและมีความหลากหลายในคติความเชื่อของผีบรรพบุรุษรวมถึงการเปิดรับความเชื่อทางศาสนาตามการเปลี่ยนแปลงของสังคมและวัฒนธรรม

ชุมชนกลุ่มชาติพันธุ์บริเวณใกล้เขตพื้นที่ชายแดนที่มีวัฒนธรรมท้องถิ่น และภูมิปัญญาชุมชนที่เป็นเอกลักษณ์

จากถิ่นฐานเวียงจันทน์ สู่วัฒนธรรมไทยพวนบ้านหัวกระสังข์

ย่านชุมชนตลาดชาวจีนในจังหวัดพิษณุโลก ปัจจุบันได้พลิกฟื้นจากตลาดเก่าให้เป็นพื้นที่ร่วมสมัยและสร้างอรรถประโยชน์ที่นอกเหนือจากการเป็นตลาดสดอย่างเดียว

การท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์ที่นักท่องเที่ยวสามารถเรียนรู้กิจกรรมกระบวนการการผลิตชา