-
บ้านป่าสักขวาง หมู่บ้านแรกที่ชาวไตหย่าได้เข้ามาบุกเบิกและอยู่รวมกันเป็นชุมชนก่อนที่จะมีการขยายย้ายออกไปตั้งหมู่บ้านใหม่ และมีคนกลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆ เข้ามาอาศัยอยู่
-
ชุมชนที่ยังคงพูดภาษาถิ่น ภาษาลื้อ พึ่งพิงวิถีเกษตรกรรม เช่น ปลูกข้าว ผัก เพื่อการยังชีพและขาย
-
ชุมชนกะเหรี่ยงแดงบ้านไม้สะเป่ หมู่บ้านที่ยังคงมีการอนุรักษ์วัฒนธรรมดั้งเดิม สะท้อนผ่านรูปของการประกอบพิธีกรรมต่าง ๆ ที่มีขึ้นเป็นประจำทุกปี
-
ชุมชนทอผ้าบ้านนาทะเล ชุมชนเก่าแก่ของชาวเชียงแสน และการอพย้ายถิ่นฐานของกลุ่มคน รวมถึงตำนานเรื่องเล่าพื้นบ้านถึงที่มาและประวัติศาสตร์ท้องถิ่นกับทรัพยากรท่องเที่ยวชุมชน
-
ชุมชนมลายูมุสลิมอายุกว่า 80 ปี ซึ่งมีลักษณะเฉพาะแตกต่างจากชุมชนมลายูมสลิมในจังหวัดอื่นอันเกิดจากองค์ประกอบหลายด้าน ทั้งการใช้ภาษามลายูถิ่นจะนะ รวมถึงการเป็นชุมชนเกษตรกรรมที่ทำให้กงกาเยาะยังคงความเป็นชุมชนชนบทได้ท่ามกลางชุมชนเมืองจะนะ
-
-
ชุมชนที่มีความหลากหลายด้านชาติพันธุ์ อาศัยอนู่รวมกันในพื้นที่สภาพแวดล้อมท่ามกลางธรรมชาติ และเป็นแหล่งโบราณคดีที่สำคัญควรค่าแก่การศึกษาเรียนรู้
-
ชุมชนเกษตรปลอดสารพิษ ลด ละ เลิก การใช้สารเคมีกับพืชผลทางการเกษตร สู่การรวมตัวก่อตั้งกลุ่มเกษตรอินทรีย์เพื่อจุดมุ่งหมายหลักให้คนในชุมชนสามารถอยู่ได้อย่างพอมี พอกิน พอใช้ จากรายได้ในภาคการเกษตร และสนับสนุนให้ชุมชนปลอดจากสารเคมีทุกชนิดในการทำเกษตรกรรม
-
-
ด้วยลักษณะภูมิประเทศที่มีแม่น้ำปราณบุรีไหลผ่าน ทำให้บ้านฝั่งท่ามีความอุดมสมบูรณ์ ทั้งในด้านการเกษตร พืชพรรณ สัตว์น้ำและนกมากมาย นำไปสู่การพัฒนาเป็นศูนย์ท่องเที่ยวเชิงเกษตรบ้านฝั่งท่าซึ่งเปิดดำเนินการมาตั้งแต่ พ.ศ. 2539