-
อ่านต่อชุมชนชาติพันธุ์ มีวัฒนธรรมถิ่นให้ได้ศึกษาเรียนรู้ ได้รับการส่งเสริมให้ปลูกกาแฟ อะโวคาโด แมคคาเดเมีย ลูกพลับ และเกาลัดเพื่อการดำรงชีพ ซึ่งอยู่ใกล้กับอุทยานภูหินร่องกล้าที่สามารถส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศวัฒนธรรมได้
-
อ่านต่อหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในจังหวัดแม่ฮ่องสอน ที่มีวัฒนธรรมของชาวไทใหญ่และยังคงวิถีชีวิตที่เรียบง่ายแบบชุมชนเกษตร มีทรัพยากรทางธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ รวมถึงอุทยานแห่งชาติถ้ำปลา-น้ำตกผาเสื่อ แหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงของชุมชน
-
อ่านต่อบ้านไร่พัฒนามีการรวมกลุ่มกันของคน 3 วัย เพื่อร่วมกันจัดการท่องเที่ยว เก็บข้อมูลภูมิปัญญาจากปราชญ์ในชุมชน สร้างเครือข่ายกับหมู่บ้านใกล้เคียง และรักษาอัตลักษณ์ของชาติพันธุ์ญัฮกุร
-
อ่านต่อชุมชนที่พึ่งพิงธรรมชาติ และตั้งถิ่นฐานอาศัยอยู่ในพื้นที่มานานมากกว่า 250 ปี สันนิษฐานว่าบรรพบุรุษของบ้านเก๊าเดื่อเป็นชนเผา "ลัวะ"
-
อ่านต่อชุมชนบ้านเหมืองแพร่ บ่อเกลือสินเธาว์โบราณทรัพยากรที่ลำค่าที่สุดในยุคสมัยโบราณ อีกทั้งยังเป็นเมืองชายแดนระหว่างไทยและลาว แต่เราจะเห็นถึงความสัมพันธ์ในชุมชนที่เชื่อมโยงเข้าหากันโดยไม่แบ่งแยกพรมแดน
-
อ่านต่อชุมชนบ้านป่าแขมใหม่มีทุนเดิมเป็นพื้นที่ไร่นาและสวน พื้นที่ค่อนข้างราบ มีภูเขาล้อมรอบ จึงเหมาะแก่การทำการเกษตรและเป็นพื้นที่การเกษตรของหลาย ๆ ชุมชนโดยรอบ
-
อ่านต่อบ้านพลั่งแท ชุมชนกลุ่มชาติพันธุ์กับการตั้งถิ่นฐานบนพื้นที่ที่มีทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ และวิถีชีวิตวัฒนธรรมท้องถิ่นที่เป็นเอกลักษณ์
-
อ่านต่อชุมชนที่มีประวัติศาสตร์มาตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์เรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน มีแหล่งทรัพยากรทางธรรมชาติและวัฒนธรรมที่สำคัญ เช่น โป่งน้ำร้อนเมืองแปง ซึ่งเป็นสถานที่ท่องเที่ยวและเป็นแหล่งโบราณคดีวัฒนธรรมหินกะเทาะ
-
อ่านต่อวัดกลางมิ่งเมือง วัดสำคัญของจังหวัดร้อยเอ็ด เป็นวัดที่ตั้งขึ้นราว พ.ศ. 2084 เดิมชื่อวัดกลาง เนื่องจากตั้งอยู่ใจกลางเมืองร้อยเอ็ดจึงเรียก "วัดกลางมิ่งเมือง"
-
อ่านต่อวิถีชีวิตที่เรียบง่ายท่ามกลางภูเขาที่โอบล้อมหมู่บ้าน สืบสานวัฒนธรรมและประเพณีชาวลาหู่
-
อ่านต่อใจกลางชุมชนบ้านอีซ่า มีต้นมะขามอยู่คู่หนึ่ง มีอายุราว ๆ 100 – 120 ปี ตั้งโดดเด่นอยู่กลางหมู่บ้าน เป็นเสมือนพื้นที่จิตวิญญาณของผู้คนในชุมชนชุมชนบ้านอีซ่ามีลำคลองอีซ่าที่ไหลผ่านชุมชนเป็นระยะทางกว่า 700 เมตร เปรียบเสมือนเป็นเส้นเลือดใหญ่ที่หล่อเลี้ยงผู้คนในชุมชนหล่อพ่อวิชา ลติยุโต ท่านเดินธุดงค์จากวัดแถว ๆ คุ้มสำเภา อำเภอมโนรมย์ จังหวัดชัยนาท มาถึงบริเวณนี้ จึงได้เมตตาสร้างฝายชะลอน้ำให้กับชุมชน เพื่อชะลอความรุนแรงของสายน้ำในฤดูฝน และกักเก็บน้ำไว้ใช้อุปโภคบริโภคและทำการเกษตรในฤดูแล้ง ทำให้ชุมชนบ้านอีซ่ามีน้ำใช้ตลอดปี
