ป๊อกหนองจองคำเป็นชุมชนเก่าแก่ของชาวไทใหญ่ในเมืองแม่ฮ่องสอน มีประวัติความเป็นมาที่ยาวนาน มีจุดแลนด์มาร์คของชุมชน คือ "หนองจองคำ" รวมถึง "วัดจองคำ" และ "วัดจองกลาง" ที่เปรียบเสมือนเป็นวัดฝาแฝดที่อยู่คู่เมืองแม่ฮ่องสอนมาแต่แรกเริ่ม

วัดศรีบุญเรือง วัดเก่าแก่ที่ถูกสร้างขึ้นมาตั้งแต่ พ.ศ. 2475 โดยท้าวบุญเรือง เป็นพุทธสถานศูนย์รวมจิตใจของคนในหมู่บ้าน

ย่านชุมชนใหม่ในเขตพื้นที่ถนนเลี่ยงเมืองลำปาง ใกล้เคียงกับอุทยานแห่งชาติเขลางค์บรรพต 

ชุมชนที่มีเรื่องราวที่น่าสนใจทางประวัติศาสตร์ตั้งแต่สมัยของสงครามโลกครั้งที่ 2 อาหารท้องถิ่น จับหลัก แกงส้มปลาเซียว และข้าวผัดสับปะรด การทำผ้ามัดย้อม การทำบายศรี และการทำพวงมะโหด

ชุมชนมีการอนุรักษ์สืบทอดวิถีการแสดงดนตรีกะเหรี่ยง มีแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติน้ำตกบ่อหวี จุดชมวิวห้วยคอกหมู ชายแดนไทย-เมียนมา และเป็นที่ตั้งโครงการฟาร์มตัวอย่างตามแนวพระราชดำริบ้านบ่อหวี แหล่งเรียนรู้เชิงเกษตรกรรมที่สำคัญของจังหวัด 

ลำธารน้ำใส ป่าในหมู่บ้าน

ชุมชนท่องเที่ยวเชิงนิเวศและวัฒนธรรม

ชุมชนรามัญกลุ่มสุดท้ายแห่งเมืองหริภุญไชยผู้เชื่อว่าตนสืบเชื้อสายมาจากชาวมอญตั้งแต่สมัยหริภุญไชยพร้อมกับการกำเนิดของพระนางจามเทวีดังหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่ปรากฏที่วัดเกาะกลางและตำนานโยนกนคร 

พิพิธภัณฑ์มีชีวิต แหล่งหัตถกรรมผ้าฝ้าย วิถีวัฒนธรรมยองดั้งเดิม 

ชุมชนที่มีความเป็นมาก่อนการตั้งเมืองมหาสารคาม มีการเคลื่อนย้ายชุมชนจนสามารถหาทำเลที่ตั้งชุมชนได้อย่างเหมาะสม ตลอดจนพื้นที่ปัจจุบันสามารถรองรับการขยายตัวของเมืองมหาสารคาม

ชุมชนเกษตรกรรมที่อาศัยอยุ่ใกล้กับอ่างเก็บน้ำแก่งเลิงจาน ชุมชนที่มีวิถีชีวิตเรียบง่ายแบบชนบท มีโบราณสถานที่อาจไม่มีรูปแบบชัดเจนแต่มีเรื่องราวและซากหลงเหลืออยู่บ้าง

บ้านดงยาง พื้นที่อารยธรรมเก่าแก่ ที่ตั้งปรางค์กู่สวนแตง โบราณสถานที่สร้างขึ้นราวพุทธศตวรรษที่ 16-17 ศิลปะแบบเขมรในยุคของพระเจ้าสุริยวรมันที่ 2 ปราสาทขอมที่มีองค์ประกอบงดงามเป็นเอกลักษณ์