เป็นหมู่บ้านปกาเกอะญอ และคนพื้นเมือง อาศัยอยู่ร่วมกัน โดยมีวัดดอยคำเป็นศูนย์รวมจิตใจ

ชุมชนที่ยังคงอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมของชุมชน เช่น ประเพณีสรงน้ำพระธาตุวัดสบตาล การบวงสรวงเจ้าพ่อนาเวียง ประเพณีปีใหม่เมือง ประเพณีแห่ไม้ค้ำศรีมหาโพธิ์ ประเพณีตานก๋วยสลาก

ชุมชนเศรษฐกิจพอเพียง ปากอ่าวลำน้ำแม่กลองที่มีการประกอบอาชีพทำน้ำตาลมะพร้าวจากมะพร้าวที่มีการปลูกแบบยกร่องน้ำ ซึ่งทำให้ต้นมะพร้าวเจริญเติบโตได้ดี มะพร้าวให้น้ำตาลใสเมื่อนํามาผลิตเป็นน้ำตาลมะพร้าว

หมู่บ้านที่ก่อตั้งประมาณปี พ.ศ. 2452 เกิดจากการรวมกลุ่มชุมชน ได้แก่ คนเมือง เผ่าเย้า ขมุ และเผ่าปกาเกอะญอ โดยได้อพยพมาตั้งถิ่นฐานรวมกัน ถึงแม้ว่าจะมีความแตกต่างทางด้านวัฒนธรรมประเพณี แต่ก็สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุขสามัคคี

 วิถีการดำรงชีพอยู่กับป่าอย่างยั่งยืนด้วยป่ามะแขว่นกับการทำไร่หมุนเวียน

ชุมชนแกะสลักไม้ ภูมิปัญญาที่ได้รับการถ่ายทอดมาตั้งแต่บรรพบุรุษ จนกลายเป็นทุนของชุมชนที่ถูกส่งต่อมากว่า 80 ปี

กลุ่มชนชาติพันธุ์ผู้อพยพมจากภัยสงคราม กับการแสวงหาพื้นที่ทำกินสู่ชุมชนท่ามกลางพื้นที่ธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ และภูมิปัญญาการอนุรักษ์ทรัพยากรในท้องถิ่น

ทรัพยากรธรรมชาติยังคงอุดมสมบูรณ์ องค์กรในชุมชนมีความเข้มแข็ง 

ชุมชนเกษตรกรรม เพาะเห็ด เลี้ยงสัตว์และรับจ้างเย็บเสื้อผ้า

ชุมชนปกาเกอะญอที่ก่อตั้งมานานเกือบ 100 ปี แหล่งอนุรักษ์วัฒนธรรมสืบสานและวิถีชีวิตอันเรียบง่ายของชาวกะเหรี่ยงสะกอผ่านการเปิดให้นักท่องเที่ยวได้เข้าไปเยือนเพื่อสัมผัสกับประสบการณ์ เรียนรู้ ศึกษาวิถีชีวิตอย่างใกล้ชิดกับคนในชุมชน และสัมผัสแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่อยู่ห่างจากหมู่บ้านไม่ไกลนัก คือ ประตูผา ถ้ำหินธรรมชาติที่มีลำธารไหลผ่านตรงกลาง

บ้านนาปลาจาด ชุมชนชาวไต หรือกลุ่มชาติพันธุ์ชาวไทใหญ่ในพื้นที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน กับทรัพยากรทางวัฒนธรรมและทรัพยากรทางธรรมชาติในพื้นที่ชุมชน

ชุมชนเล็ก ๆ ที่เต็มไปด้วยความสุขสงบ มีทรัพยากรธรรมชาติที่สมบูรณ์ และมีคุณค่า รวมไปถึงวิถีชีวิต อัตลักษณ์ และขนบธรรมเนียมประเพณี และผู้คนที่เต็มไปด้วยมิตรภาพและรอยยิ้ม