ชุมชนเมืองที่อยู่ระหว่างเส้นทางไปยังจังหวัดแพร่และพะเยา อีกทั้งยังใกล้กับเขตเทศบาลนครลำปาง และมีวนอุทยานม่อนพระยาแช่ที่เป็นวิวทิวทัศน์ที่สวยงามในพื้นที่ 

ชุมชนชาวไทแสกที่มีรากฐานทางภาษา และยังคงสามารถสืบสานวัฒนธรรมไทแสกได้อย่างสมบูรณ์ 

ชุมชนท้องถิ่นที่คนในชุมชนมีความขยันในการดำรงชีพโดยอาศัยภูมิปัญญาท้องถิ่นของตนเอง 

วัดโตนดและบทบาทสำคัญในการพัฒนาชุมชนแบบมีส่วนร่วมกับวิถีชีวิตบ้านริมน้ำ ท่ามกลางสังคมพหุวัฒนธรรม และพัฒนาการของสังคมเมือง

น้ำประปาใสใช้ดื่มกิน ถิ่นของป่าภูมิปัญญาจักสาน สร้างงานในท้องถิ่น อยู่กินอย่างพอเพียง

บ้านไล่โว่ - สาละวะ เป็นชุมชนชาติพันธุ์โผล่วที่มีวิถีวัฒนธรรมที่โดดเด่นในชุมชนมีการประกอบอาชีพทำไร่หมุนเวียนซึ่งเป็นวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมตั้งแต่อดีตทำให้มีความเชื่อเรื่องการอยู่ร่วมกับผืนป่าและยังมีวัฒนธรรมที่ส่ต่อมายังลูกหลาน เช่นประเพณีฟาดข้าว ประเพณีบุญข้าวใหม่ ประเพณีผูกข้อมือ ฯลฯ

ชุมชนบ้านน้ำลี ชุมชนที่ยังคงความเชื่อในเรื่องสิ่งเหนือธรรมชาติ มีการประกอบพิธีกรรมการเลี้ยงผี เพราะเชื่อว่าคอยปกป้องดูแลคนในหมู่บ้านให้มีความสงบสุข ประเพณีที่เป็นเอกลักษณ์ที่บ้านน้ำลีที่ยังรักษาไว้ได้แก่ ประเพณีแห่กัณฑ์เทศน์ เทศน์มหาชาติ

บ้านบางตงเป็นหมู่บ้านที่มีสภาพสังคมเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา เนื่องจากสถานะการกำลังพัฒนาของหมู่บ้านสู่ความเจริญแบบสังคมเมือง บ้านบางตงจึงมีลักษณะสังคมแบบพหุวัฒนธรรม จากความหลากหลายของศาสนา ประเพณี ทั้งกลิ่นไอของความเป็นชนบท รวมถึงภาพของสังคมเมืองที่กำลังเข้ามาเยือนชาวบางตง 

น้ำตกขุนต๊ำ จำปาทองลือชื่อ ศักดิ์สิทธิ์คือพระธาตุโป่งขาม ลือนามแดนข้าวโพดหวาน เล่าขานถิ่นสาวงาม โดดเด่นวัฒนธรรมล้านนา ผลิตภัณฑ์ผักตบชวา ภูมิปัญญาท้องถิ่น

ศาลเจ้าพ่อบู้เต็กโฮ้ว

การสืบทอดประวัติศาสตร์ วัฒนธรรมและประเพณีที่มีมาอย่างยาวนาน โดยที่ต้องรับมือและต่อรองกับอัตลักษณ์อื่นๆเพื่อคงไว้ซึ่งความเป็นไทยพวนของตน

พื้นที่ว่างเปล่าของการรถไฟแห่งประเทศไทย กับการเข้ามาของผู้คนนอกพื้นที่เมืองสงขลา และพัฒนาการของชุมชนสังคมเมือง